پژوهش حاضر باهدف شناسایی و مقایسه راهکارهای کنار آمدن با استرس در دانشجویان ورزشکار و غیر ورزشکار رشته های پزشکی و غیرپزشکی کشور و ارائة راهکارهای لازم برای مقابله بهتر با استرس انجام شد. لذا پس از تقسیم بندی جغرافیایی دانشگاه های کشور به پنج منطقه، متناسب با تراکم نسبی جمعیت دانشجویی هر منطقه، پرسش نامه کارور بین 2000 دانشجو (1200 نفر غیرپزشکی و 800 نفر پزشکی، نیمی ورزشکار و نیمی غیر ورزشکار) توزیع و گردآوری شد. نتایج نشان داد که دانشجویان ورزشکار و غیر ورزشکار در راهکارهای کنار آمدن با استرس اختلاف معناداری دارند. دانشجویان ورزشکار از تعداد بیشتری راهکار استفاده می کردند که این راهکارها در مقایسه با غیر ورزشکاران بیشتر رفتاری بودند تا شناختی. اختلاف دانشجویان پزشکی و غیرپزشکی معنادار نبود. نتایج حاضر می تواند دانشجویان و مسئولان امر را در برنامه ریزی برای آموزش و به کارگیری روش های مقابله با استرس در یک وضعیت گسترده با جزئیات کامل یاری رساند.
