شاخص کارآفرینی

از مناطق مساعد برای جذب گردشگران در جنوب ایران، جزیره بوموسی است. جزیره با برخورداری از جاذبه های متنوع، زیبا و کم نظیر اکوتوریستی، ژئوتوریسم، فرهنگی و تاریخی می تواند نقش بسیار مؤثری در سطوح منطقه ای، ملی و حتی بین الملل ایفا نماید و چنانچه برنامه ریزی صحیح و اندیشمندانه ای جهت جذب گردشگر در این محدوده انجام گیرد، توانایی آن را دارد که به عنوان مهم ترین قطب گردشگری و قطب نمونه گردشگری خلیج فارس درآید و از این طریق اوضاع اقتصادی و فرهنگی منطقه را بهبود بخشد. پژوهش حاضر درصدد بررسی و تحلیل صنعت توریسم در این منطقه است. این تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی است و به منظور دستیابی به سؤالات تحقیق از روش پیمایشی، مطالعات میدانی و تکمیل پرسشنامه از جامعه آماری پژوهش- مسئولان، کارشناسان و مردم مرتبط با حوزه صنعت گردشگری استان هرمزگان استفاده می کند. در تجزیه و تحلیل، تکنیک SWOT و روش تحلیل سیستمی به کار رفته است. جهت دستیابی به اهداف تحقیق و بر اساس نتایج حاصل از پرسشنامه، در نهایت نیز راهبردها و خط مشی های پیشنهادی در جهت برنامه ریزی و ساماندهی فعالیت های گردشگری جزیره بوموسی ارائه گردید. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که بر اساس قابلیت های ذکرشده می توان الگوی فضایی گردشگری در جزیره را در قالب گردشگری طبیعی یا طبیعت گردی تعیین نمود. مزید بر اکوتوریسم، ظهور گردشگری ساحلی و از همه مهمتر ایجاد سایت گردشگری ساحلی منطقه خلیج فارس در جزیره بوموسی است که تمامی جاذبه های یک منطقه ساحلی را به طور یکجا با حفظ موازین حفاظت از هر گونه میراث طبیعی، در خود جمع کرده است. همچنین بر اساس نتایج حاصل از مدل SWOT و تحلیل سیستمی برنامه ریزی توسعه گردشگری جزیره بوموسی، تدوین راهبردهای تهاجمی در منطقه، یک راه حل کنشگر است؛ در چنین وضعیتی منطقه بایستی با استفاده از نقاط قوت خویش و فرصت های پیش رو برای گسترش بازار تولیدات و خدمات خود گام بردارد. از طرفی نبود تناسب بین تعداد توریست ها و امکانات خدماتی، نبود تناسب بین عملکرد کارکنان صنعت توریسم و اکوتوریسم با حجم گردشگران ورودی به جزیره، نبود تناسب بین حجم گردشگران ورودی و درآمدهای حاصل از آن و نبود تناسب بین بهره گیری از امکانات، منابع طبیعی و محیط زیست با توان و قدرت احیاء و بازسازی مجدد منابع مزبور، از مصادیق ناهماهنگی و عدم تناسب در بین اجزای نظام توریسم در منطقه می باشد.

سازمان ها برای بقاء و حفظ موقعیت خود، شکل های متفاوتی به خود می گیرند. در بازار رقابتی، نیاز مبرمی به توسعه و بهبود انعطاف پذیری و نیز پاسخگویی سازمان وجود دارد. امروزه بسیاری از سازمان ها و شرکت ها با رقابت فزاینده پایدار و نامطمئنی روبه رو هستند که به واسطه نوآوری های تکنولوژیکی، تغییر محیط های بازاری و نیازهای درحال تغییر مشتریان، شدت یافته است. این وضعیت بحرانی موجب اصلاحات عمده ای در چشم انداز استراتژیک سازمان، اولویت های کسب و کار و بازبینی مدل های سنتی و شکل های سازمانی نوین شده است. یکی از جدیدترین شکل های سازمانی، ساختار سازمان های چابک می باشد. این مقاله درصدد پرداختن به این موضوع و تأثیر آن در توسعه مهارت های سرمایه انسانی شرکت های پیشرو است.

با توجه به بحران های مکرر و کمبود روزافزون منابع و همچنین تحولات دائم محیط پیرامون سازمان ها، مدیریت نوین ناگزیر از استفاده از تمامی ابزارها و توانایی های خویش در جهت دستیابی به اهداف می باشد. تقریباً تمام مدیران به دنبال ابزاری هستند تا محیط سازمان را تحت کنترل خود در بیاورند و خطرات و پیامدهای ناشی از تصمیمات را تا حداقل ممکن کاهش دهد. مدیریت ریسک ابزاری است که در زمان کوتاه توانسته است جایگاه مناسبی برای خود پیدا کند. غیر از ابزارهای کمی سازی ریسک که به دلیل محاسبات پیچیده مانع فراگیری همگانی آن می شوند، ابزارهای ساده و بررسی کیفی ریسک، ساده و برآمده از تفکر منطقی می باشد. با توجه به اهمیت مدیریت عامل های محیطی سازمان در این پژوهش، به شناسایی و رتبه بندی ریسک های محیط سازمان در شرکت صنعتی کاوه پرداخته شده است. نتایج نشان داد که عوامل: عدم ثبات هزینه های جاری - عدم قطعیت قیمت مواد - حیطه کاری نامعلوم محصول - عدم ثبات هزینه های بازار - برنامه زمان بندی متغیر - تغییر سیاست خارجی - تأخیر تحویل محصول به ترتیب رتبه یک تا هفت را کسب کرده اند.

در دنیای رقابتی، پر تغییر و شتابان حاضر، افراد باید برای مقابله با چالش های جدید قادر به انطباق خود با این شرایط باشند که این امر، کارکنان سازمانی را ملزم می کند تا علاوه بر کسب دانش و مهارت های جدید، خلاق و نوآور بوده و بتوانند همگام با این تغییرات گام بر دارند. آموزش یکی از استراتژی هایی است که می توان با کمک آن خلاقیت و نوآوری که از اصلی ترین ارکان کارآفرینی هستند را در کارکنان پرورش داد و بدین طریق سازمان ها را کارا و پویا نگه داشت؛ اما امروزه درنتیجه ی افزایش درجه پیچیدگی ها و توسعه روزافزون تخصصی ها، آموزش های سنتی برای رفع نیازهای آموزشی کارکنان و اداره امور سازمان کافی نیست به طوری که آموزش الکترونیکی با داشتن ویژگی هایی همچون افزایش کیفیت یادگیری، سهولت دسترسی به حجم بالایی از اطلاعات و کاهش هزینه های آموزشی در حال جایگزینی شیوه های آموزشی سنتی است و از طرف دیگر تحقیقات نشان داده است که آموزش های الکترونیکی صرف، نیز دارای محدودیت هایی از قبیل نبود تعاملات انسانی و عاطفی، تأخیر در ارائه بازخورد و کاهش انگیزش در فراگیران برای مطالعه مواد آنلاین است و نمی توانند به طور کامل جایگزین آموزش سنتی یا چهره به چهره شوند؛ بنابراین با وجود مزایا و معایب هر دو روش آموزشی، متخصصان امور آموزشی سعی می کنند تا روش های مختلف را با هم ترکیب کنند و معتقدند که یادگیری ترکیبی، یک رویکرد امید بخشی برای حل این مشکلات است یادگیری ترکیبی به عنوان یک ساز و کار جدید بر استفاده متنوع و گسترده از روش های یادگیری تأکید دارد. این رویکرد به عنوان یک روش یادگیری شامل یادگیری چهره به چهره و ترکیبی از وسایل ارتباطی مختلف است. لذا مقاله حاضر بر آن است تا ضمن بررسی مفهوم شناسی یادگیری ترکیبی، اثربخشی این روش را در توسعه کارآفرینی از جنبه های مختلف در سازمان ها مورد بررسی قرار دهد.

بالندگی سازمان نیازمند وجود زیرساخت های مناسب است.، یکی از مهم ترین زیرساخت ها، توجه سازمان به مقوله ی بلوغ و جانشین پروری است؛ زیرا هرگونه بالندگی و سرآمدی از کارکنان توسعه یافته شروع می شود. لذا سازمان ها، جهت مقابله با چالش های آتی، بایستی در تسریع رشد سرمایه های انسانی و حفظ آن ها کوشا باشند. هدف از پژوهش حاضر تأثیر بلوغ سازمانی بر جانشین پروری مدیران و کارکنان اداره پست استان گیلان می باشد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش انجام کار توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان و مدیران ادارات پست استان گیلان که بالغ بر 613 نفر بودند، تشکیل دادند که با استفاده از جدول مورگان 351 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و پرسشنامه ها بعد از تائید روایی محتوا (CVR) توسط 12 خبره در این حوزه، بین آن ها توزیع شدند. که تنها 281 نفر به پرسشنامه های استاندارد بلوغ سازمانی و جانشین پروری پاسخ گفتند. پایایی پرسشنامه توسط آلفای کرونباخ مورد تائید قرار گرفت. داده های استخراج شده با استفاده از نرم افزار spss و Amos با ورژن 23 مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج حاصل از تحقیق و تحلیل آماری حاکی از آن است که بین بلوغ سازمانی و جانشین پروری کارکنان و مدیران در جامعه موردنظر رابطه معنی داری وجود دارد. نتایج این تحقیق برای سیاست گذاری های آینده اداره پست ایران قابل توجه است.

هر کسب و کاری، چه کوچک و چه بزرگ برای بقای خود به رویکردهایی نیاز دارد که به ادامه حیات کسب و کار کمک کند. دو مفهومی که به کمک کسب و کارها آمده تا فعالیت های آن ها علمی تر و تخصصی تر شده و با خلق ارزش و جذب مشتری، به برند شدن آن ها کمک کند، مفاهیم کارآفرینی و مدیریت استراتژیک است.همان طور که پیداست کارآفرینی استراتژیک از ترکیب دو مفهوم کارآفرینی و مدیریت استراتژیک حاصل شده است. مجالی برای توضیح بسیار از هریک از آن ها نیست ولی تعریف کوتاهی از آن ها در فهم و به کارگیری این مفهوم ترکیبی کمک می کند.کارآفرین فردی است که دارای روحیه ای خلاق می باشد و تمام فرصت ها را می بیند، می سنجد و با بهره گیری از فرصت ها، نوآوری هایی خلق می کند. یک کارآفرین به گونه ای می بیند که دیگران نمی توانند درک و بینشی از شرایط پیرامون خود داشته باشند. درواقع هنر او دیدن فرصت هاست. چنین فردی از رسیدن به اهداف خود دست نمی کشد و ترسی ندارد بلکه برای رسیدن به آن ها ریسک می کند. می توان گفت به جای اینکه مانند اکثر افراد ریسک گریز باشد، ریسک پذیر است.

این روزها جوانان از پیداکردن کار در محیط های سنتی ناامید شده اند و تب وتاب بازار کسب وکارهای آنلاین بالاگرفته و آنان آینده شغلی و درآمدی خویش را در این فضا جست وجو می کنند. «برد فلد» در کتاب «جامعه های استارت آپی» بخش جدی از فعالیت های مربوط به یک اکوسیستم کارآفرینی را حل وفصل مسائل حقوقی آن می داند. زمانی که شخصی تصمیم به راه اندازی استارت آپ جدیدی می گیرد، بنیان گذاران آن مقداری از سرمایه شخصی خود را به این کار اختصاص می دهند. بعضی از آنان با حمایت دوستان و اعضای فامیل مقداری سرمایه جذب می کنند و برخی دیگر اگر خوش شانس بوده و ایده جالبی داشته باشند می توانند نظر مثبت سرمایه گذاران را جلب کنند. سیستم سرمایه گذاری و سرمایه پذیری در حال خروج از شیوه وام دهی است و بیشتر به سمت سرمایه گذاری خطرپذیر پیش می رود و قطعاً شرکت هایی که سرمایه گذاری خطرپذیر را انجام می دهند در فرایند قراردادهای خود با استارت آپ ها از نکته و تبصره های قانونی خاص استفاده خواهند کرد و اینجاست که نیاز استارت آپ به یک مشاوره حقوقی رخ می نماید تا بتواند به قرارداد مناسبی با سرمایه گذار ریسک پذیر برسد. برای هر کسب وکاری این پرسش مطرح می شود که بهترین زمان برای مشورت کردن با وکیل چه موقع است؟