فرهنگی - تربیتی زنان و خانواده

با توجه به ضرورت شناسایی عوامل موثر بر حجاب و اهمیت شناسایی عوامل فرهنگی موثر بر چگونگی حجاب، در این مطالعه به پیش بینی حجاب و عوامل فرهنگی و رسانه در کشور پرداخته شد. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود که در آن 2868 نفر از دختران و زنان بالای 15 سال کشور به شیوه نمونه گیری چندمرحله ای انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته حجاب مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیری به شیوه گام به گام تجزیه و تحلیل شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد حجاب دارای رابطه مثبت و معناداری با عوامل فرهنگی است. همچنین نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که عوامل فرهنگی قادر به پیش بینی 59 درصد از بدحجابی دختران و زنان کشور است. نتایج این مطالعه بیانگر این است که عوامل فرهنگی و رسانه ها نقش قابل توجهی در چگونگی حجاب دختران و زنان کشور ایفا می کند، بنابراین توجه به عوامل فرهنگی برای هرگونه اقدام و برنامه ریزی در زمینه حجاب بیش از پیش اهمیت دارد. واژگان کلیدی: حجاب، فرهنگ، رسانه، زنان

هدف از انجام این پژوهش، بررسی رابطه جهت گیری مذهبی و اعتماد بین فردی با موفقیت تحصیلی دختران است. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری عبارت بود از کل دانش آموزان متوسطه شهرستان بیرجند در سال تحصیلی 93-94 که بر اساس جدول مورگان و به شیوه ی خوشه ای تصادفی تعداد 355 نمونه انتخاب و مورد بررسی قرار گرفت. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسش نامه ی جهت گیری مذهبی آلپورت و پرسشنامه اعتماد در روابط بین فردی رمپل و هولمز استفاده شد. داده ها از طریق آزمون t مستقل و رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تحلیل داده ها نشان داد، در بررسی وضعیت مؤلفه های جهت گیری مذهبی، جهت گیری مذهبی بیرونی ، جهت گیری مذهبی کلی و درونی دختران در سطح بالاتر از متوسط قرار داشت و در بررسی وضعیت مؤلفه های اعتماد بین فردی، پیش بینی پذیری دختران در سطح پایین تر از متوسط و اعتماد بین فردی و قابلیت اعتماد و وفاداری دختران در سطح بالاتر از متوسط قرار داشت. و در بررسی پیش بینی موفقیت تحصیلی بر اساس جهت گیری مذهبی و اعتماد بین فردی، آزمون رگرسیون نشان داد جهت گیری مذهبی درونی پیش بینی کننده ی موفقیت تحصیلی دختران می باشد و جهت گیری مذهبی بیرونی و اعتماد بین فردی نقش معناداری در پیش بینی موفقیت تحصیلی دختران نداشت.

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ساختاری سلامت خانواده اصلی، طرحواره هیجانی، نظم دهی هیجان با رغبت به ازدواج در دانشجویان با نقش واسطه گری تمایزیافتگی خود بود. شرکت کنندگان پژوهش 266 نفر از دانشجویان پسر دانشگاه خوارزمی بودند که در سال تحصیلی 94-1393 مشغول به تحصیل بودند و با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. پژوهش حاضر غیرآزمایشی از نوع همبستگی بود. ابزارهای پژوهش پرسشنامه رغبت سنج ازدواج ، مقیاس سلامت خانواده ی اصلی، پرسشنامه تمایز یافتگی خود، مقیاس طرحواره هیجانی و مقیاس نظم دهی هیجان بود. نتایج بدست آمده از تحلیل مسیر حاکی از آن بود که داده های پژوهش با مدل پیشنهادی برازش کامل دارند و تمایزیافتگی در رابطه ی بین سلامت خانواده اصلی و طرحواره هیجانی با رغبت به ازدواج نقش واسطه ای دارد . بنابراین توجه به نتایج حاصل و کاربست آنها در برنامه های آموزش پیش از ازدواج و مداخله های رشدی و درمانی می تواند حائز اهمیت باشد.

در سالهای اخیر شاهد روند رو به رشد زنانی هستیم که به تنهایی مسئولیت زندگی خویش را به دوش می کشند و به عنوان زنان سرپرست خانوار در جامعه معرفی می شوند. شاخص های آماری نشان می دهند که رشد زنان سرپرست در کشور ما نیز در حال افزایش است. هدف از نگارش این مقاله بررسی نقش اضطراب اجتماعی و خودباوری بر کارآفرینی زنان سرپرست خانوار می باشد. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کاربردی است و با توجه به ماهیت موضوع و اهداف پژوهش توصیفی – همبستگی (مبتنی بر معادلات ساختاری) می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان سرپرست خانوار تحت حمایت کمیته امداد امام خمینی (ره) مدیریت شهرستان ارومیه است که از میان آنها 374 خانوار به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد و مورد مطالعه قرار گرفت. برای سنجش کارآفرینی از پرسشنامه آلن، آر، کن یون(1992)، برای سنجش خودباوری از مقیاس چن، گالی و ادن (2001) و همچنین از پرسشنامه واتسون و فرند1969) برای سنجش اضطراب اجتماعی استفاده شد. یافته ها ی پژوهش نشان می دهد که رابطه ی منفی معناداری میان اضطراب اجتماعی و خودباوری زنان سرپرست خانوار تحت حمایت مدیریت شهرستان ارومیه در سطح معناداری 0.01 وجود دارد. یافته ها بیانگر وجود رابطه مثبت معنادار بین خودباوری و کارآفرینی زنان سرپرست خانوار در سطح معناداری 0.01 است. همچنین یافته ها حاکی از نقش میانجی خودباوری در رابطه ی بین اضطراب اجتماعی و کارآفرینی می باشد.

زنان و مردان سازندگان اصلی خانواده ها هستند و خانواده سالم مناسب ترین زمینه کمال آن دو و تعالی فرد و جامعه است. هدف این تحقیق نیز مقایسه نگرش جنسی نسبت به عوامل موثر بر تحکیم بنیان خانواده در بین اعضای هیات علمی و کارمندان دانشگاههای پیام نور استان همدان بود. پژوهش دارای رویکرد جامعه شناختی و روش پیمایشی است. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه و روش نمونه گیری تصادفی ساده چند مرحله ای و حجم نمونه 192 نفر برآورد شد. پایایی متغیر ها با استفاده از آلفای کرونباخ 8/83% به دست آمد و اعتبار صوری از طریق داوری اساتید جامعه شناسی و روانشناسی سنجیده شد. بر اساس یافته ها از نظر کارکنان، عوامل فرهنگی بیشترین همبستگی و اهمیت را در تحکیم خانواده دارد(588/0 = R) و عوامل اجتماعی در درجه دوم (449/0 = R) و عوامل عاطفی در مرتبه سوم قرار می گیرد (309/0 = R). زنان بیشتر عوامل اجتماعی و عاطفی و مردان بیشتر عوامل اقتصادی ( درآمد بالا) را در تحکیم بنیان خانواده موثر می-دانند. هر دو جنس بر رعایت ادب و احترام و عشق متقابل تاکید ویژه داشتند. نتایج نهایی نشان داد که نگرش زنان و مردان نسبت به عوامل اجتماعی و عاطفی و اقتصادی، تاثیرگذار بر تحکیم خانواده یکسان نیست. اما نگرش آنها نسبت به عوامل فرهنگی، اعتقادی و سیاسی یکسان است.

هدف اصلی این پژوهش بررسی نقش جنس و نقش های جنسیتی در خود کارآمدی ریاضی است. روش تحقیق از نوع علی- مقایسه ای است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان سال اول دبیرستان های شهرستان سقز است که در سال تحصیلی 90-89، بر حسب آمار ارائه شده 4075 می باشند. نمونه آماری تحقیق با حجم 200 نفر (100 نفر دختر و 100 پسر) به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب گردید. برای گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامه استاندارد استفاده شد. پرسشنامه نقش جنسیتی «بم» که میزان پایایی برای آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ (76/0) به دست آمد. برای اندازه گیری خودکارآمدی ریاضی از پرسشنامه (KD-RIS) استفاده شد. پایایی این آزمون نیز 86/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از میانگین، انحراف معیار، t مستقل، تحلیل واریانس دو طرفه استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی از قبیل میانگین، انحراف معیار، t مستقل، تحلیل واریانس دو طرفه استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهد که جنس موجب تفاوت در میزان خودکارآمدی ریاضی نمی شود(56/0=p) ، نقش جنسیتی موجب تفاوت در میزان خودکارآمدی ریاضی است(01/0>p) همچنین فرضیه مربوط به نقش تعامل جنس و نقش جنسیتی در میزان خودکارآمدی ریاضی رد شد(31/0=p). بنابراین می توان بیان کرد که آندروژنی و خودکارآمدی دو تا خصوصیت مثبت هستند که می توانند همدیگر را پیش بینی کنند یعنی با احتمال زیاد می توان گفت افراد آندروژنی نسبت به سایر گروه های (مردانگی، زنانگی) احتمالاً در تکمیل تحصیلات به خصوص در رشته های مرتبط با ریاضیات موفق تر خواهند بود.