درخت حوزه‌های تخصصی

مسیر حرکت مرکز فشار، طی فاز استقرار راه رفتن، پارامتری مهم در بررسی تعادل پویا، عملکرد پا و مچ پا، اثربخشی کفش و کفی است. هدف این تحقیق تعیین مسیر حرکت مرکز فشار طی فاز استقرار راه رفتن مردان و زنان سالم با استفاده از دستگاه اندازه گیری توزیع فشار کف پایی پدار بود. در این تحقیق نیمه تجربی، 20 زن و مرد بالغ سالم به منزله آزمودنی مشارکت کردند. مختصات مرکز فشار آزمودنی ها، در محور های عمودی و افقی با استفاده از دستگاه اندازه گیری توزیع فشار کف پایی پدار (Pedar-X) اندازه گیری شد. ازطریق نقاط کلیدی مختصات و بردار شتاب مرکز فشار در محور عمودی (Y)، فاز استقرار راه رفتن به چهار قسمت تقسیم و موقعیت، سرعت و شتاب مرکز فشار در این قسمت ها محاسبه شد. از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد)، ضریب همبستگی پیرسون و ضریب پایایی ICC برای تحلیل آماری اطلاعات استفاده شد (P≤0.05). نتایج نشان داد که مرکز فشار در طی فاز استقرار راه رفتن در محور عمودی به سمت جلو و در محور افقی به سمت داخل تغییر می کند. ضریب همبستگی پیرسون رابطه معکوس و معناداری را بین مختصات مرکز فشار در جهات افقی و عمودی به نمایش گذاشت (P<0.05). نتایج ICC پایایی بالایی را بین تکرارهای مختصات مرکز فشار در محور های افقی و عمودی نشان داد. نتایج این تحقیق می تواند به مثابه هنجار مسیر حرکت مرکز فشار و پارامترهای کینماتیکی مرتبط با آن در افراد سالم و معیاری برای مقایسه مورد استفاده قرار گیرد

استفاده از مواد جدیدفناوری نانو در زیره کفش که بتواند بر نیروهای عکس العمل زمین در فاز اتکای دویدن تأثیر بگذارد هنوز بررسی نشده است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر کفش ورزشی با زیره کامپوزیت نانوسیلیکا و ترموپلاستیک الاستومربر میانگین نیروی های فعال، غیرفعال، پیش روندگی، ترمزی و بارگیری عمودی در مقایسه با کفش ورزشی با زیره پلی وینیل کلراید (پی وی سی) در فاز اتکای دویدن است. 15 آزمودنی مرد پس از پوشیدن دو نوع کفش با زیره های کامپوزیت نانو و پی وی سی با سرعت 2/0 ±5/3 متربرثانیه روی تخته نیروسنج دویدند. میانگین نیروی عمودی و قدامی-خلفی عکس العمل زمین و بارگیری عمودی، با استفاده از آزمون تی همبسته تجزیه و تحلیل شد (05/0α£).میانگین نیروهای فعال، غیرفعال، پیش روندگی و بارگیری عمودی در کفش کامپوزیت نانو به طور معنا داری بیشتر از کفش پی وی سی بود (05/0α£). همچنین میانگین نیروهای فعال، غیرفعال، پیش روندگی و بارگیری عمودی هنگام استفاده از کفش کامپوزیت نانو به ترتیب 7/0%، 74/3%، 09/2% و 06/6% افزایش پیدا کرد. استفاده از نانو ذرات سیلیکا با ایجاد سختی A70 در زیره کفش کامپوزیت نانو در مقایسه با کفش پی وی سیبا سختی A65 افزایش معنا دار میانگین نیروی عمودی عکس العمل زمین و میانگین نیروی پیش روندگی را در پی داشت. این افزایش ممکن است به دلیل خاصیت استحکام کششی ایجادشده در زیره کفش توسط نانو ذرات سیلیکا باشد که می تواند اجرای ورزشی را نیز بهبود بخشد. با وجود این، افزایش بارگیری عمودی در اثر استفاده از این نوع کفش ممکن است دوندگان را مستعد آسیب های حاصل از دویدن کند.

نرم افزار های تحلیل حرکت، ابزار ی سودمند و پرکاربرد در بررسی بیومکانیکی حرکت ها هستند، اما به دلیل بالابودن قیمت این ابزار، محققانِ اندکی امکان استفاده از آنها را دارند. هدف این مطالعه، طراحی و اعتباریابی نرم افزاری کاربردی و ارزان قیمت برای محاسبه کینماتیک حرکت است. در طراحی این نرم افزار از الگوریتم های دقیقِ پردازش تصویر و روش انتقال مستقیم خطی (DLT)[1] برای تعیین موقعیت مارکرها در تصاویر و فضا استفاده شد. برای سنجش اعتبار نرم افزار، آزمایش های متعددی در وضعیت های ایستا، پویا، خطی و زاویه ای در فضای دوبعدی و سه بعدی با ابزار مناسب انجام گرفت و با نتایج حاصل از نرم افزار به وسیله آزمون یومن ویتنی مقایسه شد و اختلاف معنی داری مشاهده نشد. برای بررسی روایی و پایایی نرم افزار، از ضریب همبستگی پیرسون و ضریب همبستگی درونی استفاده شد که در کلیه مقایسه های انجام شده، مقادیر بزرگتر از 97/0 برای این دو ضریب به دست آمد که نشان دهنده روایی و پایایی زیاد نرم افزار است. با توجه به نتایج تحقیق نرم افزار حاضر، با قابلیت هایی مانند یافتنِ خودکارِ موقعیت مارکرها در تصاویر حاصل از دوربین های ویدئویی، ارزانی قیمت، امکان استفاده در فضای باز و پردازش تصاویر دوبعدی و سه بعدی، می تواند ابزار مناسبی برای تحلیل کینماتیک حرکت باشد.

از تحلیلتکنیکورزشکاراننخبهواستخراجپارامترهایسینماتیکوسینتیک به عنوان روشی برای تعیین الگوی تکنیک بهینه یاد می شود.هدف این مطالعه، یافتن الگوی بهینه شوت فوتبال بر اساس حداکثر سرعت شوت با استفاده از مدل سازیدینامیکیبر اساسروابطحاکمبرحرکتبود. مزیت این روش در مقایسه با روش های تجربی، امکان تغییر تک تک متغیرها، کم هزینه بودن و اجرای مدل برای دفعات بسیار زیاد بود. طبق نتایج پژوهش، علی رغم وجود اختلاف معنا دار در الگوی حرکتی هر سه مفصل بررسی شده، بین شوت بهینه و شوت آزمودنی ها و افزایش 5/62% در سرعت شوت، شباهت الگوی حرکتی شوت بهینه با مطالعات تجربی گذشته و بررسی گشتاورهای ایجاد شده در مفاصل، نشان دهنده قابل اجرا بودن این الگو برای انسان و صحت حل بهینه است. به کمک مدل ساخته شده در این مطالعه می توان با مداخله به موقع اندام ها و عضلات در حرکت، گشتاور وابسته به حرکت را در اندام دور از تنه تا حدی که مفاصل بتوانند گشتاور ایجاد شده را تحمل و به توپ منتقل کنند، افزایش داد؛ بنابراین، لازم است عضلات تقویت شوند و هماهنگی عصبی عضلانی نیز افزایش یابد. در نهایت، باید گفت این مدل به عنوان یک ابزار می تواند در اختیار مربیان قرار گیرد تا به کمک آن الگوی بهینه حرکت هر فرد را به صورت اختصاصی به وی آموزش دهند.

در این مقاله سرعت شتاب و نیروی عکس العمل زمین و ترمزی و نیروی جهشی دونده های دو سرعتی تیم ملی ایران اندازه گیری شد دستگاه تله متری طراحی شده کمک کرد تا بااندازه گیری زمان های هر ده متر و فرستادن آن به رایانه لب – تاپ بتوانیم تغییرات سرعت و شتاب دوندگان را در طول صد متر دویدن تعیین کنیم برای اندازه گیری پارامترهای دینامیکی از دوربین فیلم برداری 25 هر تن استفاده شد در هنگام دویدن در سرعت ثابت که توسط اندازه گیری های سینماتیکی تعیین شده است نیروی های عکس العمل زمین ترمزی و جهش دونده تعیین شد برای رسم تغییر سرعت و شتاب از برنامه اکسل استفاده شد سه دونده برتر تیم ملی در این آزمون شرکت داشتند رکوردهای دوندگان به ترتیب 8/10 و 02/11 و 60/11 ثانیه در صد متر دو بود بررسی نشان داد چگونه سرعت ابتدا به طور سریع تغییر کرده و بعد از مدتی یکنواحت باقی می ماند و سپس وقتی دونده به انتهای صد متر نزدیک می شود کاهش پیدا می کند برعکس شتاب دوندگان در آغاز بیشتر بوده و سپس به تدریج کاهش پیدا می کند در سرعت حد شتاب دوندگان صفر و همزمان با نزدیک شدن دونده به انتهای صد متر منفی می شود اندازه گیری نیروها نشان داد دونده با گام بلندتر دارای نیروهای عکس العمل زمین ترمزی و جهشی بیشتر است که با نتایج به دست آمده توسط دیگر پژوهشگران بخوبی تطبیق می کند

یکی از عواملی که الگوهای پرش-فرود را تحت تأثیر قرار میدهد خستگی است که از اجزای اجتنابناپذیر ورزش است. هدف این مطالعه بررسی تأثیر خستگی 22 سال، وزن ± بود. 41 نفر از دانشجویان پسر )میانگین سنی 2 )LESS( عملکردی ناشی از فعالیت بر مکانیک فرود و ازطریق سیستم امتیازدهی خطای فرود 471 ( که 2 تا 1 جلسه در هفته ورزش میکردند، داوطلبانه در تحقیق حاضر مشارکت کردند و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل ± 86/3±7/2 و قد 1 تقسیم شدند. اثر متغیر مستقل خستگی ناشی از فعالیت مشابه با وضعیت تمرین یا مسابقه )پروتکل خستگی عملکردی 8 ایستگاهی( بر متغیر وابسته مکانیک فرود .)P<0/ مان ویتنی تجزیه و تحلیل شد ) 05 -U ازطریق پیشآزمون-پسآزمون بررسی شد. دادههای پژوهش با استفاده از از آزمون تی مستقل و آزمون غیرپارامتریک و آسیب است. همچنین مشخص شد که اثر خستگی بر کاهش میزان فلکشن زانو )P=0/ نتایج مبین وجود ارتباط میان بروز خستگی و تضعیف مکانیک فرود ) 02 با توجه به یافتههای تحقیق حاضر، خستگی عملکردی ناشی از ورزش میتواند موجب .)P=0/ در لحظه اولین برخورد با زمین معنیدار بوده است ) 022 دگرگونساختن مکانیک فرود شود و احتمال وارد آمدن فشار به مفاصل اندام تحتانی، بهویژه زانو، و درنتیجه خطر وقوع آسیبدیدگی را در این مفاصل افزایش دهد

هدف از تحقیق حاضر تهیه نورم های ملی آمادگی های عمومی بدنی پسران کلاس های اول، دوم و سوم دبستان های کشور می باشد. بدین منظور، از یک پرسشنامه محقق ساخته و آزمون کانادایی (CAFT) مشتمل بر: دو 45.72 متر، دراز و نشست در مدت 1 دقیقه، آویزان ماندن از میله بارفیکس با آرنج خم، دو رفت و برگشت 9.14*4 متر، پرش طول جفت پا و دو 274.32 متر استفاده شده است.جامعه تحقیق را دانش آموزان پسر کلاس های اول تا سوم دبستان های کشور تشکیل می دادند. نمونه گیری نیز به سبک تصادفی ساده (قرعه کشی) از بین استان های کشور در 5 منطقه شمال، جنوب، مغرب، مشرق و مرکز انجام گردیده و نهایتا 1080 نفر دانش آموز از هر یک از کلاس های اول، دوم و سوم در تحقیق شرکت داده شدند.نورم های استخراج شده از تحقیق برای هر یک از مواد آزمون، به تفکیک برای استان های مورد مطالعه، ارائه گردیده است. همچنین استان ها با یکدیگر مقایسه شده اند.

هدف از انجام تحقیق، مقایسه اثر خستگی عضلات اکستنسور زانو و پلانتار فلکسور مچ پا بر تعادل پویا در مردان سالمند فعال بود. 15 نفر از سالمندان بالای 60 سال که هفتهای سه بار در فعالیتهای آمادگی جسمانی 168.4 سانتیمتر و وزن ± 72 سال، قد 4.8 ± شرکت داشتند، با میانگین و انحراف استاندارد سنی 6.57 70.5±7.4 کیلوگرم، بدون سابقه آسیب در اندام تحتانی، در این تحقیق شرکت کردند. برای برآورد تعادل 5 دقیقه کشش و دوی نرم)، از تست تعادل ستاره - پویای آزمودنیها، پس از گرمکردن مختصر ( 10 (SEBT) 1 در هشت جهت استفاده شد. برای ایجاد خستگی در عضلات اکستنسور زانو و پلانتار فلکسور مچ پای آزمودنی ها حرکات بازشدن زانو و پلانتار فلکشن مچ پا در تکرارهای 50 تایی و ستهای نامحدود، با 50 درصد یک تکرار بیشینه و استراحت چهار دقیقهای بین ستها اجرا شد. فرض بر این بود که در هر کدام از تکرارها که آزمودنی قادر به ادامه حرکت نباشد خستگی اتفاق افتاده است. آزمون خستگی در دو گروه عضلانی مورد مطالعه، با فاصله 72 ساعت و تاحد ممکن در شرایط مساوی اجرا شد. پس از اعمال به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روشهای آمار توصیفی، SEBT برنامه خستگی پس آزمون استفاده شد. یافتههای تحقیق نشان داد که اعمال p≤ 0/ همبسته و مستقل در سطح معنیداری 05 t آزمون برنامه خستگی در عضلات اکستنسور زانو و پلانتار فلکسور مچ پا باعث کاهش معنیدار فاصله دستیابی در می شود. ضمن اینکه اعمال برنامه خستگی در ناحیه زانو باعث کاهش بیشتر فاصله دستیابی SEBT آزمون آزمودنیها شد. با توجه به یافتههای این تحقیق میتوان توصیه کرد که در طراحی برنامههای تمرینی، که با هدف افزایش تعادل پویا در گروه سالمندان طراحی میشود، افزایش استقامت عضلانی اندام تحتانی در ناحیه زانو مورد توجه قرار گیرد

هدف از این پژوهش ، توصیف سوابق تحصیلی وورزشی دانشجویان رشته ی تربیت بدنی دانشگاه های کشور بوده است .در این تحقیق سوابق قهرمانی در رشته های ورزشی ،رشته ی تحصیلی ،معدل دیپلم دبیرستان ومیزان مهارت آنان دردروس عملی ،مورد مطالعه قرار گرفته است .از مجموع 2516 نفر دانشجویان دختر وپسر، 1135 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند،سپس پرسشنامه ای مشتمل بر 28 سوال بسته ودو سوال باز دراختیارشان قرار گرفت. 68 درصد دختران و5/91 درصد پسران با تنیس روی میز آشنایی داشتند. معدل 4/44درصدکل دانشجویان زیر 14 بوده است.2/80 درصد با علاقه مندی به این رشته وارد شده اند.9/3 دارای مدارک قهرمانی در سطح بین المللی بوده اند.نتیجه ای که می توان گرفت این است که در انتخاب وگزینش دانشجویان ،بایستی تجدیدنظر نود وسوابق تخصصی ،ورزشی ومیزان آشنایی آنان با رشته های ورزشی رادرنظر گرفت.

در چهار دهه گذشته توجه ویژه ای به پیدا کردن ارتباط بین شکل بدن و اندازه آن با نیروی مقاوم آب مبذول شده است بعضی محققان اعتقاد داشتند که ارتباط زیادی بین این دو وجود ندارد ولی اواسط دهه سوم با ساخت دستگاه MAD ( اندازه گیری مستقیم نیرو) توانستند ارتباط زیادی بین آنها بیابند هدف این تحقیق بررسی اثر اندازه های آنتروپومتریکی بدن شناگران بر نیروی مقاوم آب بود چون امکان خرید و نصب دستگاه MAD در ایران وجود نداشت از این رو از روش غیر مستقیم اندازه گیری مقاوم IMAD استفاده شد بیست شنا گر با شگاهی زن در سه گروه تیم ملی نخبه و با تجربه با وزن های مختلف و با 2+5 سال تجربه در شنای پروانه در این تحقیق شرکت کردند سرعت متوسط این شناگران 15/0+1/1 متر بر ثانیه و وزن آنان نیز 12+58 کیلوگرم بود اندازه ها عبارت بودند از وزن قد و طول اندام فوقانی طول بازو و طول ساعد و طول کف دست و دور سر و دور بازو ودور قفسه سینه مچ دست و فاصله دو زائده آخرمی بین طول اندام فوقانی دور سر و فاصله دو زائده آخمی بانیروی مقاوم رابطه معنی داری دیده نشد ولی بین بقیه متغیرها با نیروی مقاوم رابطه معنی داری مشاهده گردید نروی مقاوم آب برای اعضای تمی ملی بین 3/36-2/26 و برای شناگران نخبه بین 3/32-25 و برای شناگران با تجریه بین 3/26-16 نیوتن به دست آمد .

هدف پژوهش حاضر ارزیابی اثر تمرین راه رفتن به عقب بر اوج تنش عضلات مفاصل زانو و مچ پا هنگام راه رفتن به جلو بود. 30 نفر دانشجوی پسر داوطلب به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تجربی در برنامه چهارهفته ای تمرین راه رفتن به عقب شرکت کردند. سینماتیک حرکت مفاصل زانو و مچ پای اندام برتر به همراه فعالیت الکتریکی عضلات آن ها هنگام راه رفتن به جلو در پیش آزمون و پس آزمون ضبط شد. حداکثر اوج تنش عضلانی مفاصل زانو و مچ پا در فازهای تاشدن و بازشدن تعیین شد. نتایج نشان داد که تمرین راه رفتن به عقب موجب کاهش اوج تنش برخی عضلات بازکننده و تاکننده زانو هنگام راه رفتن به جلو می شود. این کاهش که نشان دهنده تکامل سازوکارهای کنترلی سیستم اعصاب مرکزی برای حفظ تعادل مفصلی است، باعث کاهش هزینه انرژی و درنهایت تأخیر خستگی عضلانی هنگام راه رفتن به جلو می شود.

مکانیسم کاهش درد بیماران مبتلا به درد کشککی-رانی طی نواربندی کشکک به طور کامل مشخص نیست. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر نواربندی کشکک بر گشتاور سه بعدی مفاصل ران و زانوی زنان مبتلا به درد کشککی-رانی طی مرحله اتکای دویدن بود. متغیرهای سینماتیکی و سینتیکی 14 زن دارای درد کشککی-رانی توسط پنج دوربین و یک صفحه نیروسنج ثبت شد. از معادلات دینامیک معکوس نیوتن-اولر جهت محاسبه گشتاور استفاده شد. آزمون تی زوجی برای مقایسه اوج گشتاور پیش و حین نواربندی کشکک استفاده شد. اوج گشتاور دورکننده زانو پس از نواربندی به طور معناداری کاهش یافت (بدون نواربندی: 44/0؛ نواربندی: 25/0 نیوتن متر بر کیلوگرم). مقادیر اوج گشتاور مفصل ران بین دو شرایط اختلاف معناداری نشان نداد. کاهش اوج گشتاور دورکننده زانو می تواند بیانگر مکانیسم کاهش درد حین نواربندی کشکک در افراد دارای درد کشککی-رانی باشد.