درخت حوزه‌های تخصصی

"نگارنده در این مقاله ابتدا به ذکر مشخصات درام موسیقایی از نظر ارسطو و واگنر می‌پردازد و شیوة مورد نظر هر کدام را دردستیابی به کاتارسیس (پالایش معنوی از طریق موسیقی) بیان می‌کند. سپس این مشخصات را در تعزیه، هنر نمایشی که از متن اعتقادات مردم ایران سرچشمه گرفته است، جستجو می‌کند. وی به این نتیجه می‌ر‌سد که تعزیه در عین برخورداری از تمام عناصر درام موسیقایی، کاراترین درام موسیقایی در میان جریانات نمایشی جهان است. "

"مسئله جایگاه موسیقی در رسانه‌های دینی از مهم‌ترین مباحث حوزه «دین و رسانه» است. «رادیو معارف» به عنوان مهم‌ترین وسیله ارتباط جمعی اختصاصاً مذهبی تاریخ ارتباطات مدرن ایران، حامل تجربه جدید در این حوزه است. این تجربة تقریباً هشت ساله و مدلولات ارتباطی، مخاطب‌شناختی، هنجاری، سیاستگذارانه، حرفه‌ای و هنری آن، شایسته بررسی دقیق است. مقاله پیش رو در چارچوب نوعی بازخوانی تجربی و با رویکردی انتقادی قصد دارد وضعیت موسیقایی رادیو معارف را براساس شش محور زیر بررسی کند: 1. کارکرد سرگرمی (تفریحی) در رادیوی دینی (ارائه دیدگاه هنجاری) 2. جایگاه موسیقی در ارتباطات رادیو محور (ارائه دیدگاه ارتباطی) 3. اهداف و سیاست‌های رادیو معارف در نسبت با کارکردهای چهارگانه رسانه‌ای 4. وضعیت موسیقایی شبکه معارف (توصیف وضع موجود) 5 . تحلیل انتقادی؛ ارائه دیدگاه سیاستگذارانه 6 . پیشنهادهای نهایی؛ راهبردهای هنرمندانه کلید واژه: رسانه دینی، رادیوی دینی، موسیقی، رادیو معارف، کارکرد سرگرمی"

"مقالة حاضر درصدد روشن کردن فضای سایبر و نمایاندن فعالیت‌ها، فناوری‌ها و فعل و انفعالات مرتبط با موسیقی، درون این فضاست. نگارنده برای رسیدن به این هدف پس از شرح و توصیف فضای مجازی و امکاناتی که برای انتقال، پردازش و ذخیرة اطلاعات در این فضا در اختیار کاربران قرار می‌گیرد، از صنعت موسیقی اینترنتی در جهان یاد می‌کند و وضعیت کپی‌رایت موسیقی را در فضای مجازی بررسی می‌کند. سپس نقش اینترنت، شبکه‌های وَن، چت‌روم‌ها، فروم‌ها، نرم‌افزارهای پیام‌رسان مانند مسنجرها، گروه‌های ایمیلی و فناوری‌های موبایلی مثل آی‌پادها، ام‌پی‌تری‌پلیرها، بولوتوس و اینفرارد را در گسترشِ دریافت، پردازش و مونتاژ یا آپلود فایل‌های دیجیتالی موسیقی بیان می‌کند. "

"رواج گستردة موسیقی عامه‌پسند (پاپ) در سال‌های اخیر، از سویی مخاطبان این نوع موسیقی را جذب کرده و از سوی دیگر انتقادهایی را دربارة کیفیت آثار هنری ارائه شده در این حوزه بر‌انگیخته است. برخی از این انتقادها متوجه نوع اشعاری است که در موسیقی پاپ به مخاطب ارائه می‌شود. از سوی دیگر رویکرد صداوسیما نسبت به پخش گستردة قطعات موسیقی پاپ از رادیو و تلویزیون،‌ حساسیت موضوع را بیشتر کرده است. این نوشتار، پس از طرح مباحث نظری دربارة شعر و گونه‌های مختلف آن از نظر صورت و محتوا، رابطة شعر و موسیقی و اهمیت شعر در موسیقی با کلام؛ به بررسی اهمیت و جایگاه شعر در موسیقی پرداخته و با استفاده از اصول و معیارهای نقد شعر و موسیقی، برخی از ویژگی‌ها و اشکالات رایج در اشعار مورد استفاده در موسیقی پاپ را بررسی کرده است. در پایان نیز سعی شده است توصیه‌هایی در خصوص چگونگی استفاده از موسیقی عامه‌پسند در صداوسیما ارائه شود. " شعر، شعر ‌و ‌معنا، موسیقی، موسیقی پاپ، موسیقی سنتی

امروز با گذشت نزدیک به چهل سال از انقلاب اسلامی، اختلاف دو تهیه کننده اصلی سینمای ایران؛ یعنی حوزة هنری و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی؛ را باید «پاشنه آشیل سینمای ایران» دانست. حوزة هنری در وضعیت متضادی که داعیه دار سینمای فاخر و ارزشی است، تولیدات و مجوزهای صادره وزارت ارشاد را رد می کند. به نظر بسیاری آثار تولیدی این ارگان با تعریف اثر فاخر همسانی ندارد. جداکردن صفت ابدی از ناهنجاری مذکور، قبل از آنکه قهر مسئول با سینما به قهر تماشاگر از سینما دامن بزند و جذابیت های سینمای بیگانه، ابتکار عمل را به طورکل از ما بگیرد؛ الزامی است. در این مقاله با گزینش درون سازمانی ارکان مقاله (شامل آثار، کارگردانان و مبانی نظری) از بطن حوزة هنری، به دنبال تبیین وضعیتی هستیم که در آن نتایج صریح و الزاماً مورد قبول امروز قطب منتقد قرار گیرد. دفاع مقدس تنها بستر مقبولی است که می تواند در این تنگنا راه گشا باشد. آثار حاتمی کیا و ملاقلی پور به مثابه اسطوره های فیلم ساز دفاع مقدس، شهریار بحرانی به منظور طلایه دار سینمای فاخر، ردپایی بر شن و چشم شیشه ای هم به منزلة آثار صاحب سبک در دهه شصت از تولیدات حوزه گزینش شده اند. آوینی دراصل از زمان شروع به کارش در اداره تلویزیون و سپس با تأسیس مجله سوره در حوزة هنری شروع به تدوین جدی آرای خود کرد. اگر در بحث تطبیقی مقاله تردیدی وجود نداشته باشد، این مقاله باید نقطه پایانی بر شکست های قبلی و آغاز نگاه جدید به تعریف اخلاق و ارزش در سینما شود. نتایج مقاله نشان می دهد که آثار تولیدی حوزة هنری با آرای آوینی هماهنگی غیرقابل ملاحظه ای دارد. مهاجر، ردپایی برشن و چشم شیشه ای به طور قابل ملاحظه ای با آرای آوینی تطبیق دارد و در مقابل سه اثر هراس، گذرگاه و بلمی به سوی ساحل؛ دیدگاه های شهید آوینی ناهماهنگ هستند. بنابراین، بررسی تطبیقی حاضر نشان می دهد که تضاد درون سازمانی مذکور اثبات شده است.

رسانه ها در دنیای امروز در عرصه های گوناگون نقش برجسته ای دارند. در این میان، رسانه های صوتی تصویری با قابلیت فراگیری از اهمیت ویژه ای برخوردارند. فناوری های نوین ارتباطی و حضور بازیگران متعدد تغییراتی را به این فضا اعمال کرده است که شناخت آینده این حوزه و ارائه راهکارها و جهت گیری های مدیریتی آن را، به ویژه با ملاحظات خاص کشورمان با مشکلات بسیار مواجه کرده است. رفتار بازیگران متعدد و مستقل و تأثیر آن در تکامل سامانه رسانه های صوتی تصویری، نشان از نیاز به شناخت بهتر رفتار بازیگران برای خط مشی گذاری این عرصه دارد. پژوهش حاضر برای پاسخگویی به این پرسش است که مهم ترین مناقشات بازیگران در این عرصه در چه مسائلی است. برای این هدف، روش جدیدی بر پایه روش های موجود در حوزه آینده پژوهی و خط مشی گذاری و با محوریت مسائل کلیدی این حوزه ارائه شده است. در این روش، چهار متغیر نفوذ هر بازیگر بر سایرین، موقعیت بازیگر در هر مسئله، میزان اصرار بر آن و توان اختصاص یافته به منزله نشانگرهای رفتاری بازیگران مطرح می شوند. درنهایت نیز شش مسئله کلیدی شناسایی می شود. نتایج تحلیل ها نشان می دهند که بیشترین تباین نظر بازیگران درباره مسئله اول، دوم و چهارم است. همچنین نتایج این پژوهش می تواند به منظور شناسایی آینده این حوزه به کار رود.

این مطالعه پیرامون این پرسش محوری انجام شده است که اگر قرار باشد فیلمنامه ای با محوریت «شخصیت های مقدس معصومین مانند پیامبر و امامان» نگارش شود، آن فیلمنامه باید از چه الگوی تکنیکی و فرمی تبعیت کند. الگوهای طراحی فیلمنامه های سینمای کلاسیک عموماً بر الگوی ارسطویی استوار است که با توجه به مبانی فلسفی و خاستگاه های فرهنگیِ چنین الگوهایی، نمی تواند قالب ایده آلی برای طرح شخصیت های قدسی مانند معصومین قرارگیرد، زیرا اولاً، شخصیت های معصوم را نمی توان نشان داد؛ دوم این که شخصیت آنان ایستا و پایدار است که در تعارض با شخصیت پردازی در فیلمنامه نویسی است که شخصیت ها عموماً ناپایدار و دایم در حال تحوّل اند. با توجه به ابعاد عدیده ساختار در فیلمنامه (مانند پیرنگ، ماجرا، شخصیت پردازی ، دیالوگ نویسی و...)، این مطالعه فقط بر بُعد «شخصیت پردازی» در فیلمنامه متمرکز شده که از طریق احصای مختصات تکنیکی و مقتضیات شخصیت پردازی در فیلمنامه، کارآمدی آن ها را در طرح شخصیت حضرات معصومین مورد ارزیابی قرارمی دهد. فرضیه این مقاله این است که قابلیت های تکنیکی فیلمنامه ها با الگوهای ارسطویی، عموماً، مناسب طرح شخصیت های زمینی اند و باید در ویژگی های ساختاری این الگوها از جمله اصل «شخصیت پردازی» تصرف کرد و قابلیت های نوینی را در ساختار فیلمنامه تعریف کرد، والّا شخصیت آنان از مراتب قدسیت به مراتب زمینی فروکاهیده خواهد شد.

در مورد فیلم های تاریخی-مذهبی سینمای ایران و موضوع سینمای دینی سؤالات زیادی قابل طرح است؛ از جمله میزان هماهنگی با متون دینی و نحوهی روایت وقایع تاریخی. این مصاحبه حاصل گفتگوی ما با آقای مجتبی فرآورده، تهیه کنندهی فیلم سینمایی ملک سلیمان، است تا کمی با نحوهی اجرای چنین فیلم هایی آشنا شویم. فیلم ملک سلیمان (علیه السّلام) دارای تمایزاتی با دیگر فیلم هاییاز این دست می باشد؛ استفاده از شیوه های جدید جلوه های بصری و هم چنین گروه پژوهشی حوزوی و دانشگاهی از جملهی آن است.