فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۳٬۶۸۱ تا ۳٬۷۰۰ مورد از کل ۹٬۱۸۲ مورد.
تحلیل برنامههای فرهنگی هنری صداوسیما
منبع:
رادیو ۱۳۸۰ شماره ۳
حوزه های تخصصی:
در گفت و گو با مدیر روابط عمومی بانک پاسارگاد بررسی شد: انقلاب در فعالیت های حرفه ای روابط عمومی
حوزه های تخصصی:
ارسطو در رادیو
منبع:
کتاب ماه ۱۳۸۳ شماره ۸۳
حوزه های تخصصی:
همه چیز درباره روابط عمومی
حوزه های تخصصی:
آسیب شناسی حضور چهره ها در رشته های غیرتخصصی: وقتی همه، در همه رشته ها هنرمند می شوند
حوزه های تخصصی:
اسلام رسانه ای؛ رویکرد رسانه ها به اسلام در چارچوب نظریه پسااستعماری ادوارد سعید(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
تصویری نهچندان دقیق از تاریخ موسیقی در رادیو
منبع:
رادیو ۱۳۸۱ شماره ۱۳
حوزه های تخصصی:
اصول گزارشگری ایدز، مبانی نظری و راهکارهای عملی(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رسانه ۱۳۸۶ شماره ۷۲
حوزه های تخصصی:
«فیلم فارسی»؛ قهرها، غفلت ها و کاستی ها
منبع:
گزارش آذر ۱۳۷۵ شماره ۷۰
حوزه های تخصصی:
میراث صدا در استرالیا
منبع:
رادیو ۱۳۸۲ شماره ۱۹
حوزه های تخصصی:
رویکرد مخاطب محور در مواجهه با شبکه های اجتماعی مجازی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
محقق در این پژوهش ضمن نشان دادن لزوم تغییر رویکردها از رویکردهای مقابله ای به رویکردی فرهنگی و اجتماعی، رویکردی تحت عنوان «رویکرد مخاطب محور» معرفی نموده است. رویکردی که اساس نگاهش به جای توجه صرف به فرستنده پیام، توجه به مخاطب دارد تا با توانمند سازی مخاطب، به او توان نقد و تجزیه تحلیل پیام را بدهد. پژوهش حاضر به روش تحلیل محتوای کمی انجام شده و نتایج حاصل بیانگر آن است که با رویکردی مخاطب محور می توان در قالب راهبرد آگاه سازی و آموزش و از طریق ارتقای سواد رسانه ای به توانمندسازی مخاطب در تحلیل و تفسیر و نقد پیام پرداخت و نیز در قالب راهبرد ایجاد و تنوع سازی از تکنیک های اقناع مخاطب برای جلب نظر مخاطب و جذب مخاطب بهره برد.
جستجوگری دقیق و دانشمند
حوزه های تخصصی:
دیالکتیک شکل و محتوای مذهبی در تلویزیون(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
"در کشور ما تلویزیون رسانه ای فراگیر و پر نفوذ است که علاوه بر کارکردهایی که اصولا بر آن مترتب است ماموریتی استراتژیک در انتقال مفاهیم ملی وارزش های دینی بر عهده دارد . بررسی تحقیقات رسانه ای حاکی از آن است که در گستره رسانه و دین دورویکرد مهم وجود دارد رویکرد اول دین را به مثابه مظورفی در نظر می گیرد که تلویزیون به عنوان یک ظرف آن را منتقل می کند .نگاه ابزارانگارانه به تلویزیون معتقد است که فناوری تلویزیون در ذات خود دارای هویت فرهنگی نیست وتفاوتی ندارد که چه پیام و محتوایی را منتقل می کند اما رویکرد دوم برای تلویزیون هویت فرهنگی قائل است و معتقد است که زبان تکنیکی هر رسانه هنری نتیجه و بر آیند فرهنگی است که در ورای آن وجود دارد. به عبارت دیگر هر رسانه ای دارای هستی شناسی خاصی است که با عطف به آن اقتضائات تکنیکی به وجود می آید. این مقاله می کوشد تا از منظر رویکرد دوم جایگاه تلویزیون را در انتقال و بازنمایی مفاهیم مذهبی تبیین کند و با تکیه بر این نکته که در فرهنگ ما انتقال پیام و مفهوم عموما استوار بر زمینه ای از فرهنگ شنیداری و مبتنی بر واسطه های کلامی و غیر کلامی و غیر تصویری است نقاط قوت و ضعف این رسانه را در ارائه مفاهیم ومعارف دینی مورد بررسی قرار دهد . پیام اصلی مقاله حاضر تاکید بر این نکته مهم است که در جامعه اسلامی ایجاد ارتباط دیالتیکی بین زبان تلویزیون و ظرفیت های فنی آن با مفاهیم معنوی یک ضرورت حیاتی است .
"