درخت حوزه‌های تخصصی

یکی از مباحث مهم و کلیدی برای سازمان های دولتی اجرای سیاست های تدوین شده است، صنعت گردشگری بزرگترین صنعت دنیا بوده و سازمان جهانی جهانگردی هشدار داده است که بسیاری از سیاست های تدوین شده در سطح ملی به ندرت اجرایی شده است.. اجرای سیاست های گردشگری نیازمند هماهنگی و همکاری و مشارکت میان همه بازیگران است. هدف اصلی این پژوهش شناسایی، اولویت بندی و طراحی مدل بازیگران سیاست های اجرای گردشگری کشور است، که بر اجرا و یا شکست سیاست های تدوین شده اثر می گذارند. جهت مشخص نمودن بازیگران سیاست های گردشگری از روش دلفی از چهار مرحله استفاده شده است. تعداد اعضای گروه دلفی 30 نفر است. جهت اولویت بندی بازیگران سیاست های گردشگری از روش تاپسیس فازی استفاده شده است. جهت سنجش اثرگذاری هر یک از متغیرها بر اجرای سیاست های گردشگری از آزمون تحلیل عاملی در نرم افزار لیزرل بهره گرفته شده است. تعداد بازیگران اجرای سیاست های گردشگری ایران 23 ارگان و وزارت خانه است که رتبه بندی هر یک از این بازیگران مشخص شده است. جهت تعیین روایی پرسشنامه نیز از نظر خبرگان استفاده شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که در اجرای سیاست های گردشگری، همکاری همه بازیگران شناخته شده ضروری است و در صورتی که حتی یکی از بازیگران اجرای سیاست ها گردشگری در اجرای سیاست ها همکاری نکند، سیاست های گردشگری به اجرا در نخواهد آمد.

توسعه مقاصد گردشگری نیازمند حمایت موثر و همه جانبه جوامع برای همراه و همسو کردن ذی نفعان گردشگری و گسترش تعاملات رضایت بخش گردشگران و اجتماعات میزبان است. در نتیجه این تعاملات سازنده و موثر، منافع گردشگری برای گردشگران و جوامع میزبان ارتقاء یافته و می تواند زمینه های توسعه ملی را فراهم نماید. به منظور جلب حمایت های جامعه، بر مبنای نظریه مبادله اجتماعی باید زمینه های رضایت افراد جامعه بیش از پیش فراهم گردد. آنچه می تواند این مهم را محقق سازد برآیند ادراکات و برداشتهای مثبت یا منفی از توسعه صنعت گردشگری است. بر اساس مبانی نظری، ابعاد چهارگانه فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی به عنوان مولفه های اساسی هستند که در جوامع میزبان، زمینه تکوین ادراکات مثبت و منفی اجتماعات محلی را ایجاد می کنند. در مطالعه حاضر، چگونگی اثرات این متغیرها بر یکدیگر و تاثیر آنها بر حمایت و پشتیبانی از توسعه گردشگری مورد بررسی قرار گرفته است. برای بررسی روایی متغیرهای مدل از روش تحلیل عامل و برای بررسی روابط علّی بین متغیرهای پنهان مدل از روش مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شده است. تحلیل داده های با بهره گیری از نرم افزارهایSPSS23 و AMOS 18 انجام می گیرد. نتایج پژوهش نشان می دهد یکی از عوامل مهم حمایت یا عدم حمایت جامعه میزبان، میزان رضایتمندی از گردشگری است این عامل با ضریب تاثیر 9/0 مهمترین عامل تبیین کننده واریانس متغیر وابسته است. بعد اجتماعی با ضریب تاثیر 8/0به صورت غیرمستقیم و از طریق دو متغیر اثرات ادراک شده مثبت و رضایتمندی، مهمترین عوامل موثر بر حمایت از توسعه گردشگری هستند.

گسترش روند شهرنشینی و دوری انسان از طبیعت و محیطهای بکر سبب روی آوردن وی به طبیعت و توجه ویژه به طبیعتگردی در ایام تعطیلات شده است. رشد طبیعت گردی منجر به پیدایش انواع گوناگونی از گردشگری مبتنی بر طبیعت شده است که یکی از این اقسام گردشگری ماجراجویانه می باشد ودر سالهای اخیر، تقاضا برای آن در بازار گردشگری رو به ازدیاد است. به دلیل تنوع اقلیمی که در ایران وجود دارد، این کشور دارای توانایی و ظرفیت بالقوه ای برای پذیرا شدن گردشگران ماجراجو در زمینه های متعدد است، یکی از این زمینه های گردشگری ماجراجویانه، کویرنوردی است که با توجه به وسعت مناطق کویری ایران و تنوع ژئومورفولوژیکی این مناطق و وجود گونههای گیاهی و جانوری کمیاب زمینه و تعیین S.W.O.T مساعدی برای رونق این نوع گردشگری وجود دارد. این مطالعه با استفاده از تکنیک نقاط قوت، ضعف، فرصتها و تهدیدها به ارزیابی ظرفیت این مناطق پرداخته است. تجزیه و تحلیلهای انجام شده حاکی از وجود شرایط مطلوب درکویرها ی ایرا ن برا ی رون ق ای ن نو ع گردشگر ی است ک ه با برنامهریزی مناسب ضمن تقویت نقاط ضعف و استفاده از فرصتها می توان بر تهدیدها غلبه کرد و این توانایی بالقوه را به جریان انداخت.

هدف این پژوهش، رابطه تعلق اجتماعی و مشارکت اجتماعی با توسعه ی گردشگری پایدار با نقش میانجی اثرات ادراک شده در جامعه محلی کاشان بوده است. شرکت کنندگان 200 نفر از مردم محلی بودند که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. همه آنها مقیاس های تعلق اجتماعی، مشارکت اجتماعی، منافع و هزینه های درک شده و حمایت برای توسعه ی گردشگری پایدار را تکمیل کردند. داده ها تحلیل شده است. یافته ها نشان داد که مشارکت LISREL با مدل تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار اجتماعی به طور مستقیم بر توسعه ی گردشگری پایدار اثر مستقیم دارد. تعلق اجتماعی به طور غیر مستقیم با میانجی منافع ادراک شده بر توسعه ی گردشگری پایدار تأثیر دارد. همچنین، منافع ادراک شده بر توسعه ی گردشگری پایدار اثر مستقیم دارد. و نیز هزینه های ادراک شده بر توسعه ی گردشگری پایدار اثر مستقیم و منفی دارد.

مناسبات شهر و روستا تاثیرات فراوانی بر سکونتگاه های روستایی دارد. شهرها مرکز انباشت سرمایه و جریان های فضایی هستند. همچنین روستاها در مقابل به عنوان مراکز گردشگری برای ساکنان شهری به شمار می روند. به صورتی که گردشگری فرصتی برای بهره مندی از توان های محیطی روستایی است که شکوفایی اقتصادی را نیز برای روستاها به همراه دارد. این تحقیق با روش توصیفی – تحلیلی انجام شده است. در این بررسی بر مبنای روش کوکران 165 نمونه بررسی انتخاب شده است. تحلیل روابط متغیرها و جهت شناسایی ابعاد اثرگذاری مناسبات شهر و روستا بر گردشگری روستایی از مدل ساختاری و تحلیل مسیر استفاده شده است. نتایج مدل تحلیل مسیر نشان می دهد که افزایش مناسبات شهر و روستا باعث گسترش خانه های دوم، ایجاد شغل و تحول اقتصادی در سکونتگاه های روستایی شده و در افزایش رضایتمندی روستاییان نقش مؤثری دارد

شناسایی و طبقه بندی ریسک های استنباط شده از سفر به مقاصد گردشگری می تواند به عنوان ابزاری مفید برای مدیریت و برنامه ریزی گردشگران به شمار آید. از این رو هدف مقاله حاضر طبقه بندی ریسک های استنباط شده گردشگران خارجی جهت سفر به شهر اصفهان و بررسی نقش تجربه سفرهای قبلی در استنباط از این ریسک ها است. جامعه آماری این پژوهش شامل گردشگران خارجی است که در ماه های فروردین و اردیبهشت سال 1391 به شهر اصفهان سفر کرده اند. از این جامعه نمونه ای به حجم 300 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده های پژوهش پرسشنامه محقق ساخته ای حاوی 29 سؤال برای طبقه بندی ریسک های استنباط شده گردشگران خارجی جهت سفر به شهر اصفهان مورد استفاده قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از تحلیل عاملی اکتشافی، آزمون تی تک نمونه ای و تحلیل واریانس (آنوا) استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد گردشگران خارجی سفر کرده به شهر اصفهان چهار نوع ریسک را در سفر به این شهر تجربه کرده اند که شامل ریسک های سلامتی، فرهنگی و اجتماعی، سیاسی و اقتصادی است. همچنین نتایج پژوهش نشان می دهد بین گردشگرانی که برای اولین بار به شهر اصفهان سفر کرده اند و گردشگرانی که قبلاً به دفعات متعدد به این شهر سفر کرده اند، تفاوت معناداری از نظر ریسک های استنباط شده سیاسی، اقتصادی و سلامتی وجود دارد. ولی از نظر ریسک فرهنگی و اجتماعی تفاوت معناداری میان گردشگرانی که برای اولین بار به این شهر سفر کرده اند و گردشگرانی که قبلاً به دفعات گوناگون به شهر اصفهان سفر کرده اند، مشاهده نشد