بیمه عمر به عنوان یکی از محصولات صنعت بیمه، نقش مهمی در تعیین و تضمین آتیه خانواده ها دارد. طبیعی است که در چنین شرایطی پیش بینی حق بیمه عمر می تواند برنامه ریزان و سیاست گذاران را در دست یابی به اهداف و برنامه ها یاری کند. در این پژوهش جهت پیش بینی حق بیمه دریافتی در بیمه عمر از روش شبکه های عصبی و از روش باکس - جینکینز استفاده شده است. نتایج حاصل از پیش بینی درون نمونه ای برای سال های 1387-1383 نشان داد که باتوجه به معیار RMSE، بهترین مدل برای پیش بینی حق بیمه عمر، مدل شبکه های عصبی است. بعد از آن به پیش بینی برون نمونه ای برای سال های 1393-1388 از حق بیمه عمر دریافتی با استفاده از دو روش باکس جینکنز و شبکه های عصبی پرداخته شده است.
بیمه های عمر یکی از مهمترین انواع بیمه های اشخاص است و بیمه های عمر و پس انداز یکی از ابزارهای مهم پس اندازهای مالی به شمار می آیند .با در نظر گرفتن مدت طولانی بیمه نامه های عمر و تعهداتی که بیمه گر تقبل نموده، یکی از مباحثی که بیان آن بسیار مهم می باشد مسئله مربوط به اعتماد مردم به شرکت های بیمه است و این که با توجه به طولانی مدت بودن بیمه نامه ها، افراد تا چه میزان حاضرند به شرکت های بیمه اعتماد کنند و منابع مالی خود را به صورت پرداخت حق بیمه در اختیار شرکت های بیمه قرار دهند. شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر اعتماد مردم به بیمه ها ی عمر موضوع مورد بررسی در پژوهش حاضر می باشد.
پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی است. جامعه آماری این پژوهش بیمه گذاران شرکت بیمه کارآفرین بودند که بیمه عمر خریده اند. برای نمونه گیری از جامعه آماری فوق از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد و از نمایندگی های شرکت فوق نمونه گیری به عمل آمد .تعداد نمونه 196 نفر با استفاده از فرمول کوکران بدست آمد. آماره های توصیفی شامل جداول فراوانی و میانگین می باشد و در سطح استنباطی نیز از مدل معادلات ساختاری شامل تحلیل عاملی تاییدی، معادلات ساختاری و تحلیل مسیر استفاده شده است.
نتایج این تحقیق نشان داد که از بین دو متغیر عوامل مربوط به بیمه گذار (ویژگی های اعتمادکننده) و عوامل مربوط به شرکت بیمه (ویژگی های اعتمادشونده)، عوامل مرتبط با شرکت بیمه، تاثیر بیشتری روی اعتماد مشتری به بیمه عمردارد .
مقاله در ابتدا با بررسی وضع کنونی نظام بازنشستگی در چین، شرایط برخورداری از مزایای بازنشستگی و میزان مزایا را توضیح می دهد و سپس مقررات ویژه بازنشستگی و مشکلات موجود و اقدامات اصلاحی، شامل محدودیت دامنه پوشش ، سطح پایین تمرکز منابع، تعدیل مزایا، مقررات صندوق ها، مکانیسم واحد تأمین منابع، و پرداخت دستمزد استاندارد، و همچنین نحوه مدیریت صندوق های بازنشستگی را تشریح می کند. آنگاه منابع درآمد صندوق بیمه سالمندان و مدیریت این صندوق، مشکلات آن و نیز اقدام هایآن جام شده برای مقابله با این مشکلات، بیان گردیده است. در پایان، نویسنده عملیات سرمایه گذاری به منظور حفظ و افزایش ارزش دارایی صندوق بیمه سالمندان و مفهوم جدید الگوی صندوق بیمه سالمندان را در چین ـ با شرایط ملی آن ـ توضیح داده است.
رتبه بندی مؤسسات بیمه-که اغلب یک ارزیابی مالی از مؤسسات بیمه است-به شفاف سازی، افزایش کارایی و ایجاد رقابت غیرقیمتی در بازار منجر می شود. اطلاعات رتبه بندی، مورد استفاده ذی نفع های بسیاری از جمله، مصرف کنندگان، نهاد ناظر بر مؤسسات بیمه، سرمایه گذاران و بانک ها قرار می گیرد. هدف اساسی از رتبه بندی، ارزیابی قابلیت اعتماد شرکت بیمه است. مؤسسات رتبه بندی که مؤسساتی مستقل اند، مؤسسات بیمه را ارزیابی و آزمایش میکنند تا وضعیت و ثبات مالی، ارزش اعتباری و آسیب پذیری آنها در قبال شرایط نامساعد را بررسی و تعیین کنند. شاخص های مختلف مورد استفاده در رتبه بندی، ابزار اصلی فرآیند رتبه بندی اند. روش رتبه بندی مبتنی بر همکاری، شکلی از رتبه بندی بدون درخواست است که مؤسسه بیمه، با مؤسسه رتبه بندی در تهیه منابع اضافی اطلاعاتی غیرعمومی همکاری می کند. این همکاری در تهیه اطلاعات اضافی، کمک می کند تا اعتبار رتبه بندی افزایش یافته و بنابراین قابلیت پذیرش رتبه بندی برای مؤسسات بیمه ارتقا یابد. رتبه بندی مبتنی بر همکاری، یک متدولوژی قابل قبول تری است؛ زیرا این روش از تضاد بالقوه منافع مبراست و درعین حال از درجه بالایی از قابلیت اعتماد در منابع اطلاعاتی خود برخوردار است. متدولوژی رتبه بندی مبتنی بر همکاری ازلحاظ تئوریک و تجربی در مجموع، مقبولیت بیشتری داشته و متداول تر است. در تهیه شاخص های رتبه بندی، متدولوژی FSR-که اغلب توان و سلامت مالی مؤسسات بیمه را در کانون توجه قرار می دهد- از ارزش اعتباری بالاتری برخوردار است.