بیمه عمر به عنوان یکی از محصولات صنعت بیمه، نقش مهمی در تعیین و تضمین آتیه خانواده ها دارد. طبیعی است که در چنین شرایطی پیش بینی حق بیمه عمر می تواند برنامه ریزان و سیاست گذاران را در دست یابی به اهداف و برنامه ها یاری کند. در این پژوهش جهت پیش بینی حق بیمه دریافتی در بیمه عمر از روش شبکه های عصبی و از روش باکس - جینکینز استفاده شده است. نتایج حاصل از پیش بینی درون نمونه ای برای سال های 1387-1383 نشان داد که باتوجه به معیار RMSE، بهترین مدل برای پیش بینی حق بیمه عمر، مدل شبکه های عصبی است. بعد از آن به پیش بینی برون نمونه ای برای سال های 1393-1388 از حق بیمه عمر دریافتی با استفاده از دو روش باکس جینکنز و شبکه های عصبی پرداخته شده است.
