فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱۲۱ تا ۱۴۰ مورد از کل ۸۲۰ مورد.
بررسی و ارزیابی شاهنامه سن ژوزف (مکتبه الشرقیه، وابسته به دانشگاه سن ژوزف بیروت، ش NC.43
حوزه های تخصصی:
ترسل (یک نسخه خطی منشیانه از منشی خویی)(مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
حوزه های تخصصی:
منشآت یک واژه عربی به معنی نوشته های دبیرانه است. در حقیقت فن و هنر نویسندگی است که در گذشته به آن ترسل و امروزه به آن نامه نگاری می گویند. دامنه و دایره اشتمال واژه ترسل بعنوان یک صناعت آن چنان فراخ و گسترده است که در تشکیلات اداری و دیوانی ارزش و اهمیت فوق العاده داشته است. می توان گفت ترسلات اعم از سلطانیات و یا اخوانیات از جنبه های ادبی و زبان شناختی، فن کتابت و روش نویسندگی، اسناد و مکاتبات تاریخی از شاهکارهای ادبی هستند. هر چند نشانه های نویسندگی در ایران به ششصد سال قبل از میلاد مسیح در فرس هخامنشی نمایان می شود ولی تدوین منشات فارسی از دوره غزنویان آغاز گردیده، در دوره سلجوقیان به کمال خود رسیده است. در دوره صفویان با فراتر رفتن از مرزهای ملی در کشورهای هند و آسیای صغیر جایگاه خود را محکم نموده، در زمان قاجاریه نیز در فرمان ها، عقد نامه ها و مکاتیب به افراط گراییده است. شاید اگر کوشش های قائم مقام و امیر نظام گروسی و ... نمی بود این کار در حفظ اعتدال به نتیجه مطلوب نمی رسید. در این عرصه یکی از قلم فرسایان بزرگ میرزا مهدی بن محمد نصیر منشی مبرز دربار ناصر الدین شاه و محمد شاه قاجار است که در فن انشا و حسن خط نام آور بوده است. منشی خویی در نسخه خطی «ترسل» با پنج باب در گلشنی که با نظم و نثر در فن منشیانه آفریده است به رنگ و بویی دگر قریحه نفیس خود نشان داده است. پژوهش حاضر حاصل بررسی این نسخه ارزشمند است. لازم به ذکر است علامت اختصاری بکار رفته درمتن (ت) نشانه نسخه خطی ترسل می باشد.
بررسی نتایج آماری ارزیابی شاهنامه سن ژوزف بیروت
حوزه های تخصصی:
رقم های شاه محمود نیشابوری
حوزه های تخصصی:
نگاهی به دستنامه سغدی (دستور، داستان های گزیده، واژه نامه)، نوشته دکتر زهره زرشناس
حوزه های تخصصی:
تابش آفتاب فارسی در نزدیکی قطب شمال ( معرفی 36 متن فارسی و تازی منتشر شده در سوئد )
حوزه های تخصصی:
اندرزنامه / کاپوسنامه (از خاطرات ریچارد فرای درباره خرید نسخه ساختگی کاپوسنامه)، ترجمه کاوه بیات
حوزه های تخصصی:
نسخه شناسی؛ یک نسخه ی خطی طبی
منبع:
حافظ آذر ۱۳۸۸ شماره ۶۴
حوزه های تخصصی:
رقمی شبیه رقم «شاهنامه فلورانس»
حوزه های تخصصی:
تاملی بر دیوان نافرجام امیر معزی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
دیوان امیر معزی شاعر معروف عصر سلاجقه تا کنون دوبار به چاپ رسیده است. چاپ نخست توسط استاد فقید عباس اقبال آشتیانی در سال 1318 هجری شامل 18623 بیت از سوی کتابفروشی اسلامیه در تهران و چاپ دیگر این دیوان توسط ناصر هیری از سوی نشر مرزبان صورت گرفته است. تصحیح اخیر به گونه ای نابسامان و بازاری است و ظاهرا از روس نسخه چاپی دیوان تصحیح استاد اقبال بدون اشاره به نسخه و یا نسخ و زمان کتابت نسخه های در دست مصحح و ویژگیهای آن صورت گرفته است. از این رو از پرداختن به این نسخه مغلوط و مغشوش در این نوشتار صرف نظر و سعی شده به برخی سستی ها و کاستی های متن مصحح استاد اقبال و اغلاط و تحریفات و تصحیفات فراوان این دیوان در مقابله با نسخه های جدید پرداخته شود.
نقد نسخ خطی و چاپی (الرسالة الغوثیة)(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
رساله غوثیه ، رساله ای است به طریقه خطاب فهوانی و محادثه مثالی حضرت ربانی باغوث اعظم که به زعم عده ای از محققان سخت کوش صبرنوش به محیی الدین بن عربی نسبت داده شده است. اما دراین مقاله، ضمن بررسی و نقد دلایل کسانی که آن را به ابن عربی نسبت می دهند، با بررسی رساله غوثیه و نیز انطباق مفاد معنایی آن با دیگرآثار محی الدین عبدالقادر گیلانی معلوم می شود که این رساله از عبدالقادرگیلانی است و به اعتبار لفظ«محیی الدین»آن را به ابن عربی نسبت داده اند در حالی که در هیچ کتاب یا نوشته ای ، از محیی الدین بن عربی به «غوث اعظم»یاد نشده و در هیچ یک ازآثار ایشان، غوث و غوثیه نیامده است! و درضمن، در این مقاله، چهره گمنام حسن گیلانی ، مترجم رساله غوثیه شناسانده و معرفی می شودو ترجمه او نیز موردنقدو بررسی تحلیلی –تطبیقی قرارمی گیرد.