داریوش محمدی

هماهنگی و یکپارچه‌سازی مراحل و رده‌های مختلف در یک زنجیره تامین، به تعادل مبادلات بین مراکز و دسترسی به عملکرد برتر در آن زنجیره خواهد انجامید[4]. با توجه به رابطه معکوس میان دو دسته هزینه های موجودی و هزینه های حمل و نقل، مسیریابی موجودی‌ها، به مسأله هماهنگی موثر سیاست‌های بازپرسازی و برنامه‌های توزیع موجودی‌ها در سطح مراکز یک زنجیره تمرکز دارد. در واقع مسیریابی موجودی دو جزء مهم از زنجیره تأمین، یعنی فعالیت‌های حمل‌و‌نقل وکنترل موجودی را ادغام می‌نماید. در مسیریابی موجودی‌ها، یک یا چند مرکز توزیع موجودی به موازات مجموعه‌ای متفاوت و غالباًً پرشمار از مراکز فروش که هر یک دارای نرخ تقاضای بخصوصی می باشند، وجود خواهد داشت. مقاله حاضر، هماهنگ‌سازی دو مولفه مهم حمل و نقل و کنترل موجودی زنجیره‌های تأمین را در قالب یک مدل برنامه‌ریزی ریاضی عدد صحیح به تصویر کشیده است. در بخش اول مقاله، به بیان مسأله و اهمیت آن پرداخته شده، دسته‌بندی و مرور مطالعات مرتبط با مبانی تئوریک مسأله در بخش دوم ارایه شده است. بخش سوم، به تبیین الگوی ریاضی طراحی شده، روش‌های جمع‌آوری اطلاعات و شیوه‌های محاسبه پارامترهای مدل پرداخته و بالاخره در بخش پایانی مقاله، تحلیل جواب‌ها و نتایج عددی حاصل از اجرای مدل در بررسی موردی یک زنجیره تأمین تجاری ارایه شده است.

در این مقاله، مفهوم هویت سازمان و شناسایی عناصر هویت ساز در سازمان های ایرانی بررسی شده است. هم چنین، تعیین اولویت و اهمیت عناصر هویت ساز در سازمان های منتخب دیگر، فعالیت مهم این پژوهش است. جمع آوری و تحلیل اطلاعات از شعبه های هفت بانک دولتی مستقر در شهر تهران نشان می دهد، مؤلفه های: رفتار سازمان، شخصیت سازمان، ارتباطات و نمادگرایی، عناصری هستند که هویت سازمان ها را ایجاد می کنند. هم چنین، اهمیت این عناصر به ترتیب عبارت اند از: شخصیت سازمان، نماد گرایی، رفتار و ارتباطات سازمان.

در این پژوهش میزان تحقق دولت الکترونیکی در ایران باتوجه به ویژگی های دیدارگاه1 وب سایت های دستگاه های اجرایی مورد ارزیابی قرار گرفته است. برای ارزیابی ویژگی های دیدارگاه های دستگاه های اجرایی مدل مراحل دولت الکترونیکی سازمان ملل به کار گرفته شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که در مجموع وزارتخانه ها و مؤسسه های دولتی در مراحل اولیه ی تحقق دولت الکترونیکی قرار دارند، اما تحقق دولت الکترونیکی از یک الگوی خطی پیروی نمی کند.

اگرچه تحقیقات بسیاری در زمینه نظریه‌‌‌های علمی و تجربه‌‌های عملی در حوزه مدیریت زنجیره عرضه (SCM ) به‌عمل آمده و ارزیابی عملکرد آن نیز از ابعاد مختلف مورد بررسی قرار گرفته است، باوجود این، موضوع ارزیابی عملکرد SCM از نقطه نظر‌های متعدد از جمله انتخاب مقیاس‌‌ها و شاخص‌‌های مناسب ، توسعه فنون ریاضی اندازه گیری عملکرد و نیز دستیابی به بسیاری از ویژگی‌‌های کاربردی حاصل از محاسبات عملکرد، می‌تواند توسعه یابد. اشکال‌‌ها و نقص‌‌های اساسی بسیاری باعث می‌شوند تا سیستم‌‌های ارزیابی عملکرد فعلی در توسعه و بهبود SCM از کارایی و اثربخشی کافی برخوردار نباشند. به‌منظور پاسخ‌گویی و پوشش نارسائی‌‌های ماهوی سیستم‌‌های ارزیابی عملکرد در زنجیره عرضه و نیز جامعیت ارزیابی زنجیره ، در این مقاله مدل جامعی تدوین و ارایه می‌شود که بر دو رویکرد اصلی اثربخشی اجرای اهداف استراتژیک زنجیره و تامین رضایت مراکز ذی‌نفع در آن مبتنی بوده و در صدد نمایش توانمندی زنجیره عرضه در یک مدل چندسطحی و رویکردی فرایند محور است. رویکرد ابتکاری مدل در مورد تامین رضایت مراکز و گروه‌‌های ذی‌نفع در زنجیره سبب شده تا شاخص‌‌های مناسب سنجش نیز بر مبنای روش جدیدی , تحت عنوان روش مصداقی استخراج شاخص‌‌ها تعیین و مورد بررسی قرار گیرند. این روش بر ملاحظه مصادیق اهداف راهبردی زنجیره عرضه و تبیین عوامل کلیدی موفقیت در هر رده از زنجیره مبتنی است.