هدف از این مطالعه، تخمین تابع تقاضای پول در ایران برای دوره 2Q 1364- 4Q 1384، با استفاده از رویکرد وقفه توزیعی خودرگرسیونی ARDL است. نتایج تجربی نشان میدهد که رابطه بلندمدت و باثباتی بین حجم پول (M1)، درآمد واقعی، نرخ تورم و نرخ ارز وجود دارد. این نتایج با تأیید مبانی نظری، وجود رابطه منفی بین تابع تقاضای پول و نرخ تورم را بهعنوان متغیر هزینه فرصت پول تأیید میکنند. همچنین ضرایب تخمینی نرخ ارز و درآمد واقعی مثبت و معنادارند که تئوری پرتفوی تقاضای پول را تأیید میکنند. درخصوص بررسی ثبات تابع تقاضای پول (M1) با استفاده از آزمونهای CUSUM و CUSUMSQ، این تابع کاملاً باثبات است، ولی در مورد تابع تقاضای پول (M2) نمیتوان چنین نتیجهای را گرفت. بنابراین، بانک مرکزی بهمنظور کنترل سیاست پولی بهتر است 1M را مورد توجه قرار دهد.
