بومی گرایی در رساله های دکتری فلسفه تعلیم و تربیت؛ بررسی دانشگاه های دولتی تهران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف شناسایی چیستی فلسفه تعلیم و تربیت بومی، شناسایی و اعتباربخشی شاخصهای بومی سازی این رشته در ایران و نیز بررسی وضعیت رساله های دکتری رشته فلسفه تعلیم و تربیت در دانشگاههای دولتی تهران طی سالهای 1396 و 1397 از منظر توجه به مسئله بومی سازی انجام شد. روش: در پژوهش حاضر، تمامی رساله های دکتری رشته فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاههای دولتی تهران طی سالهای 1396 و 1397 (16 رساله) از منظر توجه به مسئله بومی سازی، با روش توصیفی- تحلیلی ارزیابی شدند تا مشخص شود پژوهشهایی که در این حیطه صورت می گیرند تا چه میزان در راستای بومی سازی و پاسخ به نیازهای کشور می باشند. بدین منظور، ابتدا با روش نظریه بنیادی شاخصهای مدّ نظر(9 شاخص) شناسایی و سپس با روش دلفی، اعتبارسنجی شدند. در نهایت، رساله ها با توجه به شاخصهای مذکور تحلیل شدند. یافته ها: از بین تمام شاخصها، تنها پنج مورد به طور کامل رعایت شده اند که شامل بهره مندی از میراث علمی بشری در حد امکان، برآوردن نیازها، نظرورزی عالمانه، نوآورانه بودن و مستدل بودن می باشند. شاخص انتقادی بودن هم تا حد زیادی رعایت شده است. بعلاوه معلوم شد که در رساله های مذکور توجه چندانی به سه شاخص بهره مندی از میراث علمی ایرانی- اسلامی، بازسازی میراث علمی ایرانی- اسلامی و اصلاح منابع معرفتی نشده است. نتیجه گیری: از کل رساله های مورد بررسی، تنها 25/31 درصد رساله ها به طور کامل در راه بومی سازی این رشته گام برداشته اند و بقیه توجه چندانی به مسئله بومی سازی و رفع نیازهای بومی کشور نداشته اند. به علاوه، آنگونه که باید، مسئله بومی سازی در رشته فلسفه تعلیم و تربیت در قالب رساله های دکتری در دانشگاههای دولتی تهران مورد توجه قرار نگرفته است. این امر علاوه بر از بین بردن سرمایه های ارزشمند انسانی و مالی، مانع بزرگی برای دستیابی به هدف والای بومی سازی علوم تربیتی خواهد بود. به نظر می رسد رفع این مانع می تواند مسیر دستیابی به هدف بومی سازی علوم انسانی را هموارتر کند.Indigenization of Philosophy of Education Doctoral Dissertations in Tehran State Universities
Aim: The aim of this research is to define the quiddity of indigenized philosophy of education, also indicators of indigenization of philosophy of education in Iran, are identified and validated, finally all philosophy of education doctoral dissertations in Tehran universities during 2017 and 2018 are evaluated from the point of view of the indigenization. Method: In this research 16 theses are checked out by using descriptive- analytical method to find out if they are indigenized and if they are responding to needs in our society or not? For this purpose, at first related indicators were identified by using grounded theory method, then they were validated by Delphi method. In this step 9 indicators were confirmed. At last all 16 theses were evaluated from the point of view of the indigenization. Results: Findings show that only 5 indicators are fully observed which are utilizing the human scientific heritage as much as possible, meeting needs, wise commentary, being innovative and to be reasoned. Being critical is almost considered but taking advantage of the Iranian-Islamic scientific heritage, reconstruction of Iranian-Islamic scientific heritage and correction of epistemic sources, are not noticed enough. It is necessary to point out that only 31/25% of theses are indigenizing philosophy of education in Iran completely and others do not pay attention to it. Conclusion: The authors of the survey conclude that unfortunately indigenization of philosophy of education is not payed attention in this field’s theses. This matter causes waste of financial and human capital, in addition it is a big obstacle to achieve the aim of indigenization of educational science and humanities in Iran. This issue is worth pondering.
تبلیغات
