ارتباط آموزه های تربیتی دعای ابوحمزه ثمالی با رشد مهارتهای اجتماعی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: هدف از انجام این پژوهش، تبیین رابطه بین آموزه های تربیتی دعای ابوحمزه ثمالی با رشد مهارتهای اجتماعی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان بود. روش: این پژوهش به روش نمونه گیری تصادفی انجام شد و جامعه آماری آن، دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه فرهنگیان استان تهران به تعداد 250 نفر بود. حجم نمونه آماری بر اساس فرمول کوکران، 151 نفر و از نوع همبستگی به صورت پیمایشی انجام شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه محقق ساخته آموزه های تربیتی و پرسشنامه مهارتهای اجتماعی گرشام و الیوت، با طیف پنج گزینه ای لیکرتی بود و روایی صوری و محتوایی آنها توسط صاحب نظران تأیید شد. پایایی پرسشنامه ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب: 94/0 و 81/0 محاسبه شد. تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیّره انجام شد. یافته ها: بین آموزه های تربیتی دعای ابوحمزه(توبه، توکل، خوف و رجا، دوری از ریا، دوری از کبر و غرور، محبت، شکرگزاری و حلم) با رشد مهارتهای اجتماعی(خودکنترلی، همدلی و همکاری) دانشجویان هدف، ارتباط معنا داری وجود دارد؛ در حالی که بین مؤلفه ابراز وجود، با هیچ یک از آموزه های تربیتی دعای ابوحمزه رابطه معناداری وجود ندارد. همچنین آموزه های تربیتی دعای ابوحمزه می تواند 42 درصد از رشد مهارتهای اجتماعی دانشجویان را پیش بینی کند. نتیجه گیری: رشد مهارتهای اجتماعی دانشجویان و آگاهی به تأثیر ادعیه مأثوره در زندگی را به دنبال خواهد داشت.Relationship Between the Educational Teachings of Abu Hamze Thomali Prayer and Development of Social Skills of Farhangian University Students
Objectives: The present survey aims at explaining the relationship between the educational teachings of Abu Hamze Thomali prayer and development of social skills of Farhangian University students. Method: A simple random sampling method with statistical population including 250 undergraduate students of Tehran Farhangian University. The statistical sample size was determined 151 people based on Cochran's formula. The instruments of this research, as a survey correlational study, included a researcher-made questionnaire of educational teachings and a social skills standard questionnaire (Garsham and Elliott, 1990) with a range of five Likert options. Their formal and content validity were confirmed by ten experts. The reliability of both questionnaires was calculated through Cronbach's alpha coefficient of 0.94 and 0.81, respectively. Pearson correlation test and multivariate regression were used to analyze data. Results: There is a significant relationship between the educational teachings of Abu Hamze prayer ("repentance", "trust", "fear and hope", "avoidance of hypocrisy", "avoidance of arrogance and pride", "kindness", "thanksgiving", and "patience") and the development of social skills ("self-control", "empathy", and "cooperation") of Farhangian University students. There is no significant relationship between " self-assertive" component and any of the educational teachings of Abu Hamze prayer. Abu Hamze prayer’s educational teachings can predict 42% of students' social skills development. Conclusion: The authors of the article conclude that teachings of Abu Hamze Thomali prayer lead to development of the social skills of students.