بررسی شبهات حدیثی منتقدان حدیث شیعه در ایران معاصر (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: مسئله اصلی این تحقیق، استخراج و بررسی و نقد آرا و شبهات حدیثی منتقدان حدیث شیعه در ایران معاصر است. روش: روش تحقیق، اسنادی- تحلیلی است. با مراجعه به آثار و کتب موجود منتقدان حدیث شیعه، آرای حدیثی این جریان به دست آمد و با رجوع به منابع اصیل و احادیث کتب معتبر بررسی و نقد شد. یافته ها: منتقدان حدیث شیعه، جریانی اند که با شعار بازگشت به قرآن، مبارزه با خرافات و کم رنگ کردن نقش سنّت و روایات در هندسه مسائل دینی در ایران شکل گرفتند. این گروه از سویی بر اساس مبانی فکری خاص خود، بسیاری از عقاید و اعمال رایج شیعیان را شرک دانسته و از جهتی دیگر، نظر متفاوتی با سایر علمای شیعه در مورد مؤلفّان کتب روایی داشتند. همچنین با استفاده خاص خود از معیارهای مشهور نقد محتوایی حدیث، جوامع روایی شیعه را نقد کرده اند. نتیجه گیری: با مراجعه به کتب معتبر رجالی، مشخص شد که دیدگاه منتقدان حدیث شیعه درباره مؤلفان کتب حدیثی شیعه، بی اساس و فاقد پشتوانه علمی است. در نقد روایات کتب حدیث شیعه نیز این گروه، از طرفی قواعد فقه الحدیثی برای فهم صحیح محتوای روایات به کار نگرفته اند و از سویی، در انتساب حدیثی به ضعف، معیار تشخیص حدیث صحیح و ضعیف را بین متقدّمان و متأخران در نظر نگرفته ا ند.Investigation on Traditional-Dissensions of Contemporary Criticizers of Tradition in Iran
Objectives: The aim of this study is to evaluate the criticism ideas and contemporary doubt-dissension of tradition criticizers of Shia in Iran. Method: Methodology of the study is based on analytical documents and referring to the literatures of those criticizers, and the idea derived from them, and also by referring to the original texts, and traditions derived from valid books. Results: Shia’s criticizers are those which their slogan is “to refer to Quran”, defending against superstition, lowering down the effect of custom and tradition in the religious fields in Iran. This group, in one hand considers the most of the ideas of Shia’ as duality, and on the other hand, they have different idea about authors of traditional books compared with that of Shia’ scientists. In addition, they criticize narrative references of Shia based on their famous tradition criticism references. Conclusion: Referring to the distinguished men’s book revealed that the idea of Shia’s tradition-criticizers against the authors of Shia’s tradition books is baseless and without scientific basis, because they don’t apply the principle rules of “Religious jurisprudence of tradition”, and they don’t consider the priority of narrators, and criterion for the evaluation of accuracy of the traditions.
تبلیغات
