تأملاتی در نسبت میان عقل و امام معصوم(ع) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
یک مسئله اساسی در مباحث امام شناسی که به ندرت درباره آن بحث شده، این است که چه رابطه و نسبتی میان وجود امام با عقل، اعم از عقل به معنای هستی شناسانه و معرفت شناسانه برقرار است. هدف: امام(ع) به سبب مقام و رتبه وجودی، از قدرت عقلانی برتر و معارف الهی برخوردار است که از آن برای شناخت و درک اشیا و هدایت به سوی حقیقت بهره می گیرد. هدف از این نوشتار این بود که به مسائل پیرامون مقوله عقل امام و نسبت میان الهامات ربّانی و علوم و معارف شهودی و لدنَی امام با عقلش و نیز رابطه میان عقل و علم امام(ع) بپردازد. روش: پژوهش پیش رو با شیوه توصیفی و تحلیلی به این موضوع غامض و پیچیده که کمتر مورد توجه و رمزگشایی قرار گرفته، پرداخته است. یافته ها: قرآن و روایات با اشاره به عصمت و خطاناپذیری عقل و اهل بیت(ع) و کارکرد یگانه ای که هر دو در هدایت بشر داشته اند، ما را به این نکته رهنمون می سازند که با توجه به کمال نفس امام، عقل ایشان، هم به عنوان منبع و هم ابزار شناخت کامل بوده و نقص ندارد. نتیجه گیری: به نظر می رسد عقل به عنوان یک حقیقت مجرد و مستقل که اولین و محبوب ترین مخلوق و واسطه ایجاد موجودات دیگر معرفی شده است، در واقع به حقیقت وجود امام معصوم(ع) اشاره دارد.Meditations on the Relationship between Reason and Innocent Imam
Problem: A fundamental problem in the discussion of Imamology is the relationship between the existence of the Imam and the reason, either the ontological or epistemological reason. Objectives: Imam (AS) has the superior position of Rational power and divine knowledge due to his position and existential rank, which uses it to understand things and direct the truth. The purpose of this paper is to address the problems surrounding Imam's wisdom and the relationship between the religious inspirations and the intuitive knowledge and teachings of the Imam with his intellect and the relationship between the reason and the knowledge of Imam (AS) on the other hand. Method : The present research deals with descriptive and analytic approaches to this complex subject, which has been less considered and decoded. Results : The Qur'an and narratives lead us to the point that, given the perfection of the soul of the Imam of his intellect, he is both a source and a means of full knowledge, and is not defective, referring to the infallibility reason and Ahlul-Bayt, and the function of the unit, both of which are in Human guidance. Conclusion : It seems that reason as an immaterial and independent fact, which is the first and most popular creature and intermediary of the creation of other beings, actually refers to the truth of the existence of the infallible Imam (AS).
تبلیغات
