آرشیو

آرشیو شماره ها:
۴۵

چکیده

هالیوود در بسیاری از موارد تلاش کرده است، در کنار فیلم های به ظاهر سرگرم کننده اش، از رویکردهای سیاسی و اجتماعی متعددی بهره برداری کند. رویکردهایی که غالبا با تحولات سیاسی و اجتماعی روز همراه بوده و غالبا تضمین کننده اهداف کلان سیاسی آمریکا یا متحدانش بوده است[i].هالیوود به منظور دستیابی به اهداف یاد شده، معمولا از ترکیب سبک ها، ایده ها و رویکردها استفاده می کند. بدین ترتیب راه را بر برداشت های صریح و مستقیم بسته و بر تاثیر بر ناخودآگاه مخاطب تکیه می کند. در ارزیابی و تحلیل این گونه آثار بعضا نمی توان از روش های معمول تحلیل بهره برد. بلکه می توان از همان روش ساخت اثر – یعنی هم جوشی – استفاده کرد. هم جوشی یکی از شیوه های نوظهور تحلیل داده ها است که ابتدا در علوم نظامی شکل گرفت و امروزه علاوه بر ورود به سایر عرصه های علمی، وارد علوم انسانی و هنر نیز شده است.در پژوهش حاضر، تلاش شده است تا ضمن معرفی الگوی هم جوشی JDL، طراحی تولید فیلم دزد بغداد به واسطه همین الگو مورد ارزیابی قرار گرفته و رویکرد هالیوود نسبت به جهان عربی اسلامی تبیین و تشریح شود. نتیجه پژوهش موجود موید این ادعاست که دزد بغداد با استفاده از الگوی JDL، در تصویرسازی معماری و عناصر بصری جهان عرب، به شکلی کاملا سیاسی عمل کرده است. در نگارش این مقاله علمی کاربردی از منابع کتابخانه ای، عکاسی از صحنه های فیلم و تحلیل آن استفاده شده است.  در تایید این ادعا نگارنده یک مجموعه مستند تلویزیونی تحت عنوان تاریخ و تصویر (1380) را تولید کرد که از سیمای جمهوری اسلامی پخش شد و در آن به فیلم های هالیوودی ای پرداخته می شد که از همین رویکرد تبعیت می کردند. 

Hollywood Production Design Approach to the Arab World, Based on the JDL Fusion Model A Case Study of The Thief of Bagdad (1940) An Approach of Hollywood Production Design for the Arab World, based on the JDL Fusion Model: a case study of The Thief of Baghdad (1940)

Throughout the years, Hollywood has  used a variety of political and social approaches in its  productions, in order to direct the public thought towards predetermined opinions. These approaches are  often accompanied by current political and social developments and guarantee the grand political goals of the United States. These include movies made about the old Arab world that seemingly deal with stories such as One Thousand and One Nights and have a fun, fantasy, exotic and dreamy atmosphere. However, such works, despite their deceptive appearance, can have purely social and political subtexts.For example, Arab Nights (Rawlins& 1942) depicts Arab cultures based on Western opinions and prejudices.  By showing lust, irrationality, eroticism, sexuality and misogyny of the Arabs, public opinion is formed against the culture and geography of these people. Although the original stories of One Thousand and One Nights are about different Eastern cultures such as Indians, Iranians, Chinese and Mongolians, it is the Muslim Arabs who have been the focus of Hollywood's political and social depictions. Consider the number of anti-Arab films made in the 1940s - the time of the formation of Israel!The Hollywood studio system usually uses a combination of styles, ideas and approaches in order to achieve these goals. By layering the work, it closes the way to explicit, clear and direct perceptions and relies on the effect on the audience's subconscious. It seems that in evaluating and analyzing such works, the usual and one-way methods of analysis and evaluation cannot be used. Rather, the same method of making the work - that is, fusion - should be used. Fusion is one of the emerging methods of data analysis that first developed in the US military science. Today, data fusion is used in a wide range, inncluding maintenance engineering, robotics, pattern detection and radar tracking, mine detection and other military applications, remote sensing, traffic control, aerospace systems, law enforcement, medicine, finance, measurement and earth science. In addition, fusion into other fields of science has entered the humanities and arts - both in the field of analysis and evaluation and in the production of content and artwork. This has been applied to the extent that even the style of fusion has become one of the common and popular styles of music and in the field of visual arts has created a clear and defined style.In the present article, an attempt is made to introduce the JDL fusion model, the film The Thief of Bagdad - as one of the flagships of the anti-Arab films - to be evaluated by this model and to explain Hollywood's approach to the Islamic Arab world. The movie was made in 1940, at the beginning of World War II and the in continuation attempts to form a Zionist regime, by a group of Jewish Hollywood filmmakers in a variety of categories. In writing this basic scientific article, library resources and film analysis have been used. 

تبلیغات