سنجش رضایتمندی کیفیت زندگی در خام شهرها (مطالعه موردی: شهرهای بوستان و سپیدار، استان کهگیلویه و بویراحمد) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مقدمه: سیاست تبدیل نقاط روستایی به شهر، یکی از سیاست هایی است که در دهه های اخیر به منظور بهبود رضایتمندی ساکنان نواحی روستایی مورد توجه قرار گرفته است. در کشور ایران نیز این سیاست مورد توجه بوده است. به طوری که طی دهه های گذشته نقاط روستایی بسیاری تبدیل به شهر شده اند.هدف: بررسی تبدیل نقاط روستایی به شهر و نقش آن در بهبود رضایتمندی ساکنان در دو شهر بوستان و سپیدار و مقایسه رضایتمندی آن ها از این اقدام.روش شناسی تحقیق: نوع تحقیق کاربردی و روش بررسی آن توصیفی- تحلیلی است. اطلاعات با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و بررسی میدانی به وسیله پرسشنامه محقق ساخته به دست آمده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل سرپرستان خانوار شهرهای مورد مطالعه است که با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه ۲۷۰ نفر تعیین شد.برای تحلیل پژوهش از آمارهای توصیفی و آزمون های کولموگروف اسمیرنوف، فریدمن و رگرسیون ترتیبی استفاده شد.قلمرو جغرافیایی پژوهش: این مطالعه در دو شهر بوستان و سپیدار در استان کهگیلویه و بویراحمد انجام شد.یافته ها: یافته ها نشان می دهد که میزان رضایت از زندگی در دو شهر متفاوت است؛ با توجه به نتایج آزمون کولموگروف اسمیرونوف، رضایت از زندگی در شهر بوستان بیشتر است. نتایج آزمون فریدمن نشان می دهد که شهروندان ازمولفه کیفیت مکان در شهر سپیدار و آموزش در شهر بوستان بیشترین رضایت را دارند، در حالی که مولفه اقتصادی در هر دو شهر دارای کم ترین میزان رضایتمندی است.نتایج رگرسیون ترتیبی نیز نشان می دهد که در شهر بوستان متغیرهای مستقل پژوهش تاثیر زیادی در تبیین متغیر وابسته رضایتمندی از زندگی دارند، در حالی که در شهر سپیدار این تاثیر ضعیف و کم است.نتایج: یافته های تحقیق نشان می دهد که سیاست تبدیل نقاط روستایی به شهر تاثیر مطلوبی بر بهبود رضایتمندی ساکنان در شهر بوستان داشته است. در حالی که اجرای این سیاست در شهر سپیدار ناموفق بوده است.Measuring the satisfaction of the quality of life in raw cities (case study: Boostan and Sepidar cities, Kohgiluyeh and Boyer Ahmad provinces)
Introduction: One of the strategies that has been considered in recent decades to raise the standard of living for those who live in rural regions is the concept of converting those places into cities. Due to this policy, several rural communities in Iran have transformed into cities during the past few decades.Research Aim: residents' satisfaction with their quality of life in Boostan and Sepidar and examine how the conversion of rural regions into cities has improved their quality of life.Methodology: Also, the research type is applied and the method is descriptive-analytical. The research data were gathered through library study and field research. The residents of the studied cities represent the research's statistical population, which was determined using the Cochran formula with a sample of 270 persons. The research was analyzed using Descriptive Statistics, Kolmogorov- Smirnov test , Friedman test, and ordinal regression.Geographical Area: This study was conducted in Boostan and Sepidar cities in Kohgiluyeh and Boyer Ahmad provinces.Results: The study's findings indicate that the two cities have varied levels of satisfaction with their of life. The Kolmogorov-Smirnov test findings show that Boostan city residents are better satisfied with their quality of life. According to the findings of the Friedman test, place quality in Sepidar city and the educational in Boostan city has the maximum degree of satisfaction. while the the component of economic in both cities have the minimum levels of satisfaction.The results of ordinal regression also demonstrate that whereas the independent factors in Sepidar city have a weak and low influence on the dependent variable of quality of life satisfaction, they have a significant and positive impact in Boostan city.Conclusion: In general, the results of the study show that the policy of promoting settlements and the measures taken have been successful in Boostan in contrast to Sepidar.
تبلیغات
