انطباق ظرفیت های محیطی در مکان و مکانیت شهری: ارائه چهارچوب پایداری مقر شهری
آرشیو
چکیده
رابطه شناسی بین آنچه شهر از محیط دریافت کرده، با آنچه جغرافیای محیطی را برحسب ظرفیت درونی (استقرار شهری) و نقش های عملکردی آن (سکونت شهری) به محیط شهری تبدیل می کند، باعث شکل گیری شاخص «ظرفیت های فضایی» مطلوب می شود. هدف این پژوهش، بازشناسی و تثبیت مفهومی عوامل سازنده مقر شهری از دیدگاه ظرفیت های مکان و مکانیت شهری است. دستیابی به این هدف، با بهره گیری از روش تحلیلی-تطبیقی، به منظور مقایسه مکاتب موجود، برای تدوین نظریه ای برای بازشناسی مفهوم مقر شهری بوده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که مؤلفه های سازنده مقر شهری در سه دسته ایستا، فعال و عملگر قابل شناسایی است و در تمامی مراحل چرخه حیات شهری، موجب تعریف شدگی ظرفیت های محیطی و جغرافیایی شهرها در قالب مفهوم مقر شهری می شوند. بازشناسی و بسط مفهومی مؤلفه های سازنده مقر شهری با تأکید بر تفکیک مفهومی آن از سایر مفاهیم مشابه شهرسازی، همچنین تأکید بر هماهنگی بین ابعاد مختلف مکان و مکانیت شهر مهم ترین نکات برجسته این پژوهش است. مداخله های انسانی در ظرفیت های محیطی شهرها موجب ایجاد تفاوت در ظرفیت های مقر شهری موجود، با ظرفیت های قابل دسترس، و تغییر مؤلفه های مقر شهری می شود. زیرا ظرفیت های شهری، بیش از هر عاملی از جغرافیای شهری و اجتماعی، با ظرفیت های وجودی و واقعیت های محیطی مرتبط اند. در نتیجه می توان بیان کرد که برای پایداری مکان و مکانیت شهرها، باید از طریق سازماندهی مؤلفه های مقر شهری اقدام کرد.Adaptation of environmental capacities in urban places: presenting the framework of urban headquarters sustainability
The relationship between what the city receives from the environment and what the environmental geography transforms into an urban environment in terms of its internal capacity (urban settlement) and its functional roles (urban habitation) leads to the formation of the desirable "spatial capacities" index. The purpose of this research is to identify and conceptually establish the factors that make up the urban headquarters from the point of view of the capacities of the urban place. Achieving this goal by using the analytical-adaptive method to compare the existing schools has been to develop a theory to recognize the concept of urban headquarters. The findings of this research show that the constituent components of urban headquarters can be identified in three categories: static, active, and functional, and in all stages of the urban life cycle, they lead to the definition of the environmental and geographical capacities of cities in the form of the concept of urban headquarters. Recognizing and expanding the idea of the constituent components of an urban center with an emphasis on its conceptual separation from other concepts similar to urban planning, as well as a focus on the coordination between different dimensions of the city location, are the most critical points of this research. Human interventions in the environmental capacities of cities cause a difference in the capacities of the existing urban headquarters, with available capacities, and change the components of the urban headquarters. Because urban capacities, more than any factor of urban and social geography, are related to existential capacities and environmental realities. As a result, for the spatial stability of cities, it is necessary to organize the components of the city center.
تبلیغات
