بازشناسی کنش ورزی سیاسی هنر زیست محیطی معاصر با رویکرد ارج شناسی در نظریه انتقادی؛ مطالعه موردی: اکتیویسم لیبریت تیت و سمفونی درختان آبی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
تلاش هنر معاصر در گذار از انقلاب مفهومی، دخالت و توان تغییر در گفتمان های اجتماعی است. رویکرد اخلاقی هنر معاصر در هیأت اکتیویسم هنری، چشم اندازی انتقادی به مسائل اجتماعی در دنیای هنر گشوده است. از مقوله های بنیادین فلسفه اجتماعی، سیاست بهره وری از محیط زیست و تعهدات زیستی به عنوان نگرانی جهانی در همه ابعاد است که از مضامین مورد توجه در اکتیویسم های هنری سال های اخیر بوده و دیالکتیک میان هنر، امر اجتماعی و اخلاق را مطرح ساخته. در علوم اجتماعی معاصر آراء نسل سوم نظریه انتقادی در پرداختن به مبانی هنجاری، تعیین دستورزبانِ اخلاقیِ تضادهای اجتماعی در تبیین الگوی"به رسمیت شناختن"است. از همین رو پژوهش حاضر به مطالعه قرائت نسل سوم نظریه انتقادی از"بازشناسی"در مطابقت با جنبه اخلاقی تعارضات زیست محیطی مورد توجه در اکتیویسم های هنری می پردازد. این پژوهش با فرض همسویی تلاش برای به رسمیت شناختن واقعیت های اجتماعی بحران زیست محیطی در اکتیویسم های هنری و نظریه ارج شناسی (قرائت اکسل هانت)، سعی در مطالعه کنش ورزی اجتماعی-سیاسی در هنر موضوع گرای معاصر دارد که با روش توصیفی-تحلیلی صورت می پذیرد. ازاین رو می توان به این نتیجه اذعان داشت که توانشِ اجتماعی اکتیویسم های هنری در پیگیری مطالبات اجتماعی با جنبه های بازشناسی در نظریه انتقادی نسل سوم مطابقت دارد؛ این توان در راستای شناخت و اقدام برای ترسیم پیامدهای تخریب محیط زیست، همچنین فشار بر نهادهای قدرت و ایجاد مسئولیت پذیری در تعهدات زیستی در دوران معاصر است.Recognizing the Political Activism of Contemporary Environmental Art with the Approach of Recognizing in Critical Theory (Case Study: Activism of Liberate Tate and The Blued Trees Symphony)
The politics of exploiting the environment and environmental commitment represents a global concern about the categories of social philosophy which has recently turned into a critical theme in artistic activism within the sociopolitical art approach. In social sciences, the idea of the third generation of critical theory concerning normative principles is to determine a moral grammar of social contradictions to explain the model of recognizing. With this in mind, the present study investigates the opinions of the third generation of critical theory in this regard and compares them against the moral aspect of environmental contradictions in artistic activisms. Supposing the resemblance of the direction of attempts to recognize the social reality of environmental crisis in artistic activisms and recognition theory (according to Axel Honneth’s reading), we adopt a descriptive-analytical method to study the discourse and reading of the representation of the concepts of environmental justice in contemporary subject-oriented art. Thus, we should admit that the social competence of artistic activisms in pursuing social demands is in agreement with the attempts to recognize (legal relationships and demand for social respect) within the framework of third-generation critical theory.
It is thus assumed that artistic activisms propose a social agency for recognition in the field of environmental justice which conforms to the demand model of recognition in the third-generation critical theory. As a result, in order to realize public and meta-generational good, it seems necessary to explain the contemporary art in terms of environmental justice as an analytical approach which leads to conflicts between power inequities in understanding and challenging environment injustice. Given this, we shall adopt a descriptive-analytical method and describe the concepts of critical theory, Honneth’s reading of the issue of cognition, and the notion of cognition in environmental justice. Next, we will discuss the situation of contemporary art and eco-art and elaborate on activism in contemporary art in two cases, namely, opposition against an artistic institution and a petroleum company and interventions in the actions of gas pipeline companies.
In Honneth’s theory, ‘cognition’ in the sense of ‘social solidarity’ can be extended to art activisms that are presented collectively, which will be identification of disrespect and demand for social responsibility. In art activisms, a form of collective will complaining of ‘lack of recognition’ represents the dimensions of environmental degradation in the social, cultural, artistic, and economic structure of societies under the banner of hegemony and power. In the actions of the Liberate Tate, recognition of social conflict in the legitimation of the sponsorship of the artistic institution and the environmental degradation from the Deepwater Horizon disaster is represented in the form of disrespect and abuse of nature with interventions performed by activists. In the performance of the Blued Trees Symphony, too, the demand for recognition through legal registration of the work of art is pursued in environmental support. On the one hand, it questions the moral consequences of human being’s exploitation of nature and, on the other hand, it pursues the desire to be emancipated from the power system by targeting and criticizing the dominant ideology.
تبلیغات
