پدیدارشناسی سویه تقابلی مرگ انسانی و هویت بومی در دو فیلم «از کرخه تا راین» و «یک بوس کوچولو» (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مرگ به عنوان یک امر طبیعی در هر فرهنگی بار معنایی خاصی دارد. از این رو مرگ را نمی توان صرفاً یک رخداد زیستی دانست. چه، جهان فرهنگی پیرامون انسان، مشحون از مناسبات معنایی است که هر رخدادی در آن قالب قابل تفسیر و معناست. طبیعی است «مرگ» به عنوان یک امر محتوم و قطعی جایگاه مهمی را در نظام معنایی و قلمروی فرهنگی هر جامعه ای داشته باشد. چه، نوع انسان به عنوان یک موجود خلاق و خودآگاه در این قلمرو معنایی برای خود، هویتی کسب می کند و «مرگ و زندگی» خود را نیز در آن چارچوب معنا خواهد کرد. از این رو مرگ ارتباط تنگاتنگی با بومی دارد که باشندگان در آن زندگی می کنند. این رابطه دو سویه بین فرد و خاستگاه بومی اش آنچنان مهم و حیاتی است که در صورت بروز هرگونه اختلال در این رابطه یقیناً فرد را دچار بحران هویتی خواهد ساخت. در این سطور سعی خواهد شد با الهام از اندیشه های لوکاچ در باب شخصیت مساله دار و نیز نظر هایدگر در باب بوم و مرگ دو فیلم «یک بوس کوچولو» ساخته بهمن فرمان آرا و «از کرخه تا راین» اثر ابراهیم حاتمی کیا را مورد تحلیل قرار دهیم.The confrontation between the two sides of death and native identity from the perspective of Martin Heidegger.
Death in any cultural realm will not be interpreted as a purely biological event. What, the cultural world around man is always mixed with a constructed meaning system, which, in addition to the choices of people, is a transcendent source of meaning through which every event, natural or human, will be interpreted and interpreted. in the new world. The bed of the new world is made up of cities where death has become a marginal matter with the least image for humans. The era of the Corona epidemic once again brought death to the table of human time, but before that, it was art that tried to revive the cultural view of death for humans in any society by creating images. Finding the meaning of death, the manner of dying and its rites, in the modern world, has distanced itself from the neighborhood, family and city and defined itself in the frame of cinema and television.It is natural that "death" as an inevitable and certain matter has an important position in the semantic system and cultural realm of a society. What, the human species as a creative and self-aware being will gain an identity for itself in this realm of meaning and will define its "life and death" in it. Therefore, death will be closely related to the land in which the inhabitants live. A relationship that, if broken or caused any kind of disturbance in it, will be the source of many existential crises. In these lines, an attempt will be made to analyze the two films "From Karkheh to Rhine" by Ebrahim Hatamikia and "A Little Kiss" by Bahman Farman Ara, according to Martin Heidegger's theory about "Death", "Boom" and "Identity". Let's examine the above three issues.
تبلیغات
