«صدای سکوت» خوانش پسااستعماری رمان «ضیافت سکوت»، عبدالرزاق گورنه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
«صدای سکوت» تأملی در یکی از آثار عبدالرزاق گورنه، رماننویس افریقایی برنده جایزه نوبل ادبیات است. هدف مقاله بررسی نشانههای تعاملات دو جهان اجتماعی استعمارگر و استعمارشده است که همچون رنج حکشده بر آگاهی/ناخودآگاهی راوی، نویسندهای چون گورنه را به نوشتن درباره سرنوشت خود ترغیب میکند. سراسر زندگی نویسنده/ راوی درگیر استعمار و پس از استعمار بوده و هم این است که مبانی نظری و روششناختی پسااستعماری این نوشتار را تحمیل میکند. کتاب «ضیافت سکوت» به نحوی بیانگر کلیتی متزلزل و سایهروشن است که یک سر در وطن و سر دیگر در غربت دارد. کتاب اودیسهای دردناک از صداها، رنگها، فرهنگها، جغرافیاها، سیاستها، و ... را توصیف و مقایسه میکند. ساختار اصلی داستان و نیروی پیشبرنده ماجراها را دوگانههای مبتنی بر زمان، مکان، زبان، شخصیت و فرهنگ و جامعه شکل میبخشد. بنا بر سرشت تاریخی این گونه رمانها، داستان گورنه هم تلاشی انسانی را روی کاغذ آورده تا صدای فرودستان باشد. میزان توفیق او در نوسان و ابهام است. این اثر سکوتی بیانگر زخمهاست."The sound of silence" A post-colonial reading of the novel "Admiring Silence" by Abdulrazak Gurnah
"Sound of Silence" is a reflection on one of the works of Abdulrazak Gurnah, an African novelist who won the Nobel Prize for Literature, in 2021. The purpose of the article is to examine the signs of interactions between the two social worlds of the colonizer and the colonized, which, like the suffering engraved on the consciousness/unconsciousness of the narrator, encourages a writer like Gurnah to write about his destiny. The whole life of the author/narrator has been involved in colonialism and post-colonialism, and this is what imposes the post-colonial theoretical and methodological framework of this writing. The book "Admiring Silence" somehow expresses an ambivalent and shadowy whole that has one end in the homeland and the other end in exile. The book describes and compares the painful odysseys of sounds, colors, cultures, geographies, politics, etc. The main structure of the story and the driving force of the adventures are formed by dualities based on time, place, language, personality, culture and society. According to the historical nature of such novels, Gurnah's story has also put a human effort on paper to be the voice of Subalterns. His success rate is fluctuating and ambiguous. This silent work is expression of wounds.