بررسی مبانی و ادله فقهی حرمت ترور از منظر فقه شیعه و احناف (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
یکی از فجیع ترین جنایاتی که برخی از انسان ها علیه هم نوعان خود مرتکب می شوند ترور است که مقاله حاضر با روش کتابخانه ای و اسنادی با استفاده از فقه شیعه و حنفیه آن را مورد بحث و بررسی قرار داده و نتیجه این که: در فقه شیعه و احناف احکام محاربه را می توان در عصر حاضر بر مسئله تروریسم انطباق داد. آیه 33 و 34 سوره مائده، صریح ترین آیه قرآن مجید در خصوص مبارزه با محارب (تروریسم) است که فقه شیعه با استفاده از این آیه، آن را حرام و جهاد در مقابل آن را واجب دانسته است. که این نظریه منطبق با نظریه فقه احناف است. بررسی مبانی و ادله فقهی حرمت ترور از منظر فقه احناف بیانگر آن است که اقدام های تروریستی، رفتار سرزنش آمیز و مجرمانه است؛ چرا که آنچه در جهاد، برجسته است، جنگ رویارو و پاس داشتن مقررات مرتبط با آن است نه کشتن افراد بیگناه یا از میان بردن دارایی ها، به طور غافلگیرانه. با این حال، در فقه عنوان روشنی برای دربرگرفتن اقدام تروریستی نیست؛ هرچند این عنوان بر پایه گونه و پیآمد رفتار، بیشتر با محاربه و بغی، همسان دانسته می شود.Investigating the foundations and jurisprudential evidences of the sanctity of terror from the perspective of Shia and Hanafi jurisprudence
One of the most heinous atrocities some people have committed against their fellow Muslims is the assassination of Muslims. This article discusses the Shi'a and Hanafi jurisprudence through a library and documentary method, which results in: The Shiites and the guile of the laws of moharebeh can be applied to the issue of terrorism in the present age. The verses 33 and 34 of Surah Ma'eda are the most explicit verse of the Holy Quran regarding the fight against terrorism, which the Shiite jurisprudent has used as a prohibition against jihad and jihad. That this theory is in line with the theory of jurisprudence. Investigating the Jurisprudential Basis of the Assassination of Muslims from the perspective of jurisprudential jurisprudence indicates that terrorist acts are blameworthy and criminal behavior, because what stands out in jihad is fighting the war and adhering to its rules, not killing or killing innocent people. Take the assets, surprisingly. In jurisprudence, however, it is not a clear title for a terrorist act, although it is more consistent with moharebeh and rhetoric on the basis of the type and outcome of the behavior.
تبلیغات
