آرشیو

آرشیو شماره ها:
۳۴

چکیده

عوامل گوناگون روان شناختی می توانند در شیوه سازگاری شخص با تجربه های منفی زندگی کارساز باشند. پژوهش حاضر با هدف هم سنجی اثربخشی زوج درمانی با مدل های ایماگو و پذیرش و تعهد  بر روی راهبردهای ساماندهی هیجان زوجین درخواست کننده طلاق انجام گرفت. روش پژوهش آزمایشی بود و از طرح پیش آزمون–پس آزمون با پیگیری استفاده شد. جامعه آماری پژوهش، همه زوجین درخواست کننده طلاق ارجاع داده شده توسط دادگاه به مرکز مشاوره خانواده موج امید شهر تهران بودند. نمونه دربرگیرنده 45 زوج (15 زوج در هر گروه) بودند که به روش نمونه گیری در دسترس با جایگزینی تصادفی انتخاب شدند. گروه ایماگوتراپی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در 9 جلسه درمانی شرکت کردند. درحالی که گروه کنترل تحت هیچ مداخله ای قرار نگرفت. ابزار پژوهش، پرسشنامه ساماندهی هیجان Gross & John (2003) بود که زوج های هر سه گروه در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری، آن را تکمیل کردند. داده ها با روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل شد. نتایج تحلیل واریانس نشان داد که به طور معناداری تأثیر زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد نسبت به زوج درمانی مبتنی بر ایماگو، در افزایش راهبردهای ساماندهی هیجان در میان زوجین درخواست کننده طلاق بیشتر است (01/0>p). از یافته های پژوهش حاضر می توان در راستای مداخلات بالینی و درمانی برای افزایش ساماندهی شناختی هیجان به ویژه درباره زوجین در آستانه طلاق استفاده کرد.

Comparison of Imago Couple Therapy and Acceptance and Commitment Couple Therapy on Emotion Regulation Strategies in Couples Applying for Divorce

Background:  Various psychological factors can be effective in how a person adapts to negative life experiences.  Objective:  This study aimed to compare the effectiveness of imago and acceptance and commitment couple therapy on Emotion Regulation Strategies in Couples applying for a divorce.  Method:  The Research method was quasi-experimental with pretest-posttest follow-up. The statistical population of the study was all couples who were referred to one of the counseling centers under the contract of the Armed Forces and the sample included 45 couples (15 couples in each group). They were randomly selected by convenience sampling with replacement. Couples participated in the study for 9 sessions. There was not any treatment for the control group. The research questionnaire was the emotion regulation questionnaire by Gross & John (2003). The participants filled out the questionnaire in three stages including the pre-test, the post-test, and the follow-up. Finally, an Analysis of variance was done by covariance analysis and repeated measures.  Findings:  The results of the analysis of variance showed that the effect of acceptance and commitment couple therapy is significantly greater than that of imago couple therapy, in increasing emotion regulation strategies among couples applying for divorce (p<0.01).  Conclusion:  The results of the current study can be used in clinical and therapeutic interventions to increase Cognitive Emotion Regulation, especially for couples on the Brink of Divorce.

تبلیغات