آرشیو

آرشیو شماره ها:
۶۵

چکیده

ازجمله مشکلات مهم امروز صنعت گردشگری کشور فقدان رقابت پذیری می باشد. یکی از ارکان این مشکل نبود یک رویکرد مشخص به منظور افزایش رقابت پذیری است و همچنین ارتباط مستقیمی بین افزایش توان رقابتی یک کشور و توان رقابتی بنگاه وجود دارد.رقابت پذیری مقصد گردشگری به عنوان یکی از گونه های مهم رقابت پذیری مکانی و یک صنعت رشد و توسعه درون زا در بسیاری از شهرهای دنیا مورد توجه قرار گرفته است.ناحیه سرعین ترکیبی از جاذبه های انسانی وطبیعی را در خود جای داده و از نظر اکوتوریستی دارای قابلیتهای فراوانی است. تا کنون مدل های مختلفی برای رقابت پذیری مقاصد گردشگری ارائه شده است. هدف مقاله حاضر بررسی والویت بندی عوامل موثردر رقابت پذیری گردشگری منطقه سرعین با بهره گیری و تلفیق دو مدل کراچ - ریچی و کانو می باشد .پژوهش به صورت پیمایشی و با ابزار پرسشنامه به تعداد 573 برگ در بین گردشگران،کسبه و مردم محلی در بازه زمانی 15خرداد تا 15 مرداد سال 1396انجام گرفته است. نتایج کسب شده با روش تحلیل عاملی و نرم افزار LISREL تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها حاکی از آن است که از میان 6 شاخص در مدل تلفیقی مذکور،به ترتیب منابع وجاذبه های محوری، مدیریت مقصد، عوامل تقویت کننده، برنامه ریزی خط مشی و توسعه مقصد، رضایت گردشگران، عوامل و منابع پشتیبان از اولویت برخوردارند .

Analyze Factors Influencing Tourism Competitiveness (Case Study: Sarein City)

Among the major problems of today's tourism industry is the lack of competitiveness. One of the pillars of this problem is the lack of a clear approach to enhance competitiveness there is also a direct link between increasing the competitiveness of a country and the competitive strength of the firm. Competitiveness of tourism destination is considered as one of the most important types of spatial competitiveness and an endogenous growth and development industry in many cities around the world. Sarein District has a combination of human and natural attractions and is ecotourist with many abilities. So far, various models have been proposed for tourism competitiveness. The aim of this paper is to investigate the factors affecting the tourism competitiveness of Sarein region by utilizing and integrating the two Karachi-Richi and Kano models. The research was carried out with a survey of 573 questionnaires among tourists, business people and local people during the period from June 15 to August 15, 1396. The results were analyzed using factor analysis and LISREL software. Findings indicate that among the six indicators in the consolidation model, priority axis resources, destination management, reinforcement factors, policy planning and destination development, tourist’s satisfaction, factors and backup resources are the priorities.

تبلیغات