جبران خسارات غیرمادی در حقوق بین الملل با تأکید بر رأی دیوان بین المللی دادگستری در پرونده کنگو علیه اوگاندا (2022) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
یکی از پیامدهای گزیرناپذیر مسئولیت بین المللی برای دولت ها، تعهد به جبران کامل خسارات ناشی از عمل متخلفانه است. برخلاف اعاده و غرامت که عمدتاً برای جبران زیان مادی کاربرد دارند، رویه دولتی، رویه قضایی و به ویژه کمیسیون حقوق بین الملل، جلب رضایت را روش مناسب جبران زیان غیرمادی می دانند. بررسی این رویه ها نشان می دهد که جلب رضایت عموماً از طریق فراگردهایی همچون عذرخواهی، اعلام متخلفانه بودن عمل و تعقیب و کیفر خاطیان صورت می پذیرد. در مقابل، جلب رضایت به روش مالی با چالش های جدی مواجه است اما بررسی های این مقاله نشان می دهد که به طور استثنایی در صورت ایراد زیان غیرمادی شدید و نظام مند به موجودیت های غیردولتی پذیرفته شد. رأی 9 فوریه 2022 دیوان بین المللی دادگستری در قضیه جبران خسارت (کنگو علیه اوگاندا) فرصتی بود تا دیوان ابهام های موجود درباره جلب رضایت را برطرف کند. اما همان گونه که این مقاله نشان خواهد داد، این رأی تردیدها را عمیق تر کرده و دیوان به یافته هایی رسیده است که هیچ سابقه ای برای آن ها در دست نیست.Reparation of Moral Damages in International Law with Emphasis on ICJ’s Judgment in Congo v. Uganda Case (2022)
One of the inalienable effects of international responsibility of States is the full reparation of the consequences of wrongdoing. Unlike restitution and compensation, which are mainly used to compensate material damage, satisfaction has been considered as an appropriate method of compensating non-pecuniary damage by State practice, case law and especially the ILC. The study of these procedures shows that satisfaction is generally obtained through processes such as apologizing, declaring the act as a wrongful act, punishing the perpetrators, and so on. On the other hand, financially satisfaction faces serious challenges, but the studies of this article show that it is exceptionally accepted in case of severe and systematic moral damage to non-State entities. The February 9, 2022 judgment of the ICJ in the case of Congo v. Uganda was an opportunity for the Court to resolve the ambiguities of satisfaction. However, as this article will show, this ruling has deepened these doubts, and the Court has reached findings for which no record is available.
تبلیغات
