پیوند مخاطب و متن در آفرینش چندصدایی در رمان جای خالی سلوچ (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
رمان «جای خای سلوچ»، نوشته محمود دولت آبادی از مهمترین رمان های اجتماعی در حوزه ادبیّات اقلیمی- روستایی است که از جهات گوناگون جای بحث و بررسی دارد. یکی از دیدگاه هایی که در بررسی این رمان می توان از آن بهره برد، نظریه چندآوایی باختین، منتقد روسی، است، ازاینرو مقاله حاضر، به بررسی «جای خالی سلوچ» از نظر چندآوایی و میزان مطابقت آن با این نظریه باختین می پردازد. این بررسی به روش کتابخانه ای و به صورت تحلیلی-توصیفی انجام شده است. از نظر این منتقد رمانی دارای ارزش و اعتبار است که در آن تمامی صداهای موجود، صدای شخصیّت ها، نویسنده و ... به موازات هم به گوش برسد و صدایی بر صدای دیگر حاکم نگردد. نتیجه بررسی نشان می دهد هر چند در بخش هایی از این رمان صدای نویسنده بر سایر صداها حاکم می شود، چنانکه گویی نویسنده به جای شخصیّت ها احساس می کند، می اندیشد، می پرسد و پاسخ می دهد، امّا وجود مصادیق و مؤلّفه های متعدّدی در بخش های دیگر، از جمله: وجود شیوه های روایی گوناگون در رمان، حضور و گفتمان دیگری در گفتار شخص و درهم آمیختگی آواهای گوناگون در رمان، آن را در شمار رمان های چند صدایی قرار می دهد.-The Link between Reader and Text for the Creation of the Polyphonic in the Novel of Missing Soluch
Missing Soluch is a novel by Mahmoud Dowlatabadi. It is among the most important social novels with an idyllic setting in literature, which can be discussed and analyzed from different perspectives. From one standpoint the novel can be analyzed in terms of the theory of polyphony by Bakhtin, the well-known Russian critic. In the present study, Missing Soluch was analyzed and compared according to Bakhtin’s polyphony theory. In his view, a valuable valid novel is one in which all voices including voices of characters, author, etc. are heard in parallel and no single voice dominates the others. Research results indicated that although the author’s voice dominates other voices in some parts of this novel and the author seems to feel, think, ask, and answer instead of the characters, due to the presence of several other components and examples in other parts of this novel, it still falls into the category of polyphonic novels