ارزیابی شاخص های عینی کیفیت زندگی در روستاهای هدف گردشگری تاریخی- فرهنگی شهرستان مرودشت (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف نهایی بسیاری از پروژه ها و برنامه های صورت پذیرفته در مناطق روستایی، بهبود کیفیت زندگی ساکنان است. با توجه به محدودیت منابع، سیاست گذاران باید کارآترین راه را برای توزیع منابع کمیاب در مسیر نیازها و اولویت های مردم قرار دهند. این امر می تواند با استفاده از نتایج حاصل از تحقیقات مرتبط به عنوان ورودی فرایند تصمیم گیری حاصل گردد. تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نوع اکتشافی است و با روش توصیفی- تطبیقی انجام شده است. جامعه آماری را تمامی سرپرستان خانوار ساکن در روستاهای هدف گردشگری تاریخی- فرهنگی (بالای 30 خانوار) شهرستان مرودشت تشکیل دادند (2269 سرپرست خانوار). حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده و بر اساس فرمول کوکران تعداد 170 نفر تعیین شد. از سویی برای مقایسه 170 نفر از سرپرستان خانوار روستاهای غیرهدف گردشگری به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. رتبه بندی شاخص-ها با توجه به مدل موریس (ضریب D.I) و میزان پراکندگی شاخص های مورد مطالعه با استفاده از ضریب تغییرات (C.V.) صورت پذیرفت. نتایج حاصل از D.I نشان داد کیفیت زندگی عینی روستاهای هدف گردشگری با ضریب (49/0) در وضعیت نسبتاً مناسب و روستاهای غیرهدف گردشگری با ضریب (39/0) در وضعیت نامناسب قرار دارند. مقایسه ی (C.V.) نشان داد گردشگری موجب افزایش کیفیت زندگی ساکنان شده است به گونه ای که بیشترین اثر را در شاخص های کالبدی، معیشت محلی و پایداری محیط و بعد زیست محیطی داشته است.Investigating objective quality of life in the historical-cultural tourism target villages in Marvdasht County
The ultimate goal of many projects and programs implemented in rural areas is to improve the residents' quality of life. Due to resource limitations, policymakers should provide the most efficient route to distribute scarce resources on the path to people's needs and priorities. This can be achieved applying the results of related research as the input of the decision process. The present study is applied in terms of purpose and is an exploratory one which has been carried out using descriptive-comparative method. The statistical population consisted of all household heads residing in the historical-cultural tourism target villages (over 30 households) in Marvdasht County (2269 household heads). The sample size was determined 170 ones based on Cochran's formula and a simple random sampling method was applied. Additionally, in order to compare, 170 household heads were selected in non-target tourist villages as a control group. The ranking of the indicators was conducted according to the Morris model (D.I. coefficient) and the degree of dispersion of the studied indicators was determined using the coefficient of variation (C.V.). The results of D.I. showed that the objective quality of life of tourism target villages with a coefficient of (0.49) is in a relatively suitable condition and non-targeted tourism villages with a coefficient of (0.39) are in an unfavorable condition. Comparison of (C.V.) revealed that tourism has increased the residents' quality of life in such a way that it has the greatest impact on the indicators of physical, local livelihood and environmental sustainabilit; and environmental dimension
تبلیغات
