قواعد حاکم بر قراردادهای هوشمند در فقه امامیه و حقوق موضوعه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
قراردادهای هوشمند یک پروتکل برای انجام قرارداد الکترونیکی است . در این تحقیق که به روش توصیفی – تحلیلی صورت می پذیرد ؛ دو هدف کلی از قراردادهای هوشمند دنبال می شود که یکی ایفای شروط معمول قرارداد مانند شرایط و ضوابط پرداخت ، حفظ محرمانگی و اتمام قرارداد و دیگری حداقل نمودن استثنایات تصادفی و عمدی و نیاز به وجود واسطه های مورد اعتماد است. نوآوری تحقیق حاضر ، بررسی قراردادهای هوشمند از منظر فقهی و حقوقی به صورت توامان است چرا که هر یک از این رویکردها، دیدگاه های متفاوتی نسبت به قراردادهای هوشمند دارند. قراردادهای هوشمند در مدل داخلی شان ، صرفا کدهای برنامه نویسی شده هستند و برای تسهیل قرارداد اصلی ایجاد شده اند و بنابراین قرارداد نیستند اما در مدل خارجی ، آنها توافقی هستند که به صورت شرط ضمنی در قرارداد اصلی گنجانده می شود و بنابراین ، قرارداد هستند این قراردادها در مدل خارجی شان بر اساس ماده 10 قانون مدنی ، یک قرارداد لازم الاجرا است و خیارات نیز در آن جاری است . با این حال ، برخی از انواع خیارات هم چون خیار تاخیر ثمن با توجه به ماهیت قرارداد هوشمند ، امکان تحقق در آن را ندارند . قراردادهای هوشمند ، با چالش های عمده ای مواجه است از جمله مهم ترین چالش آن را می توان بحث محرمانگی ذکر کرد. از منظر فقهی ، قراردادهای هوشمند یک نوع عقود غیرمعین لازم رضایی غیرتحمیلی هستند.The Rules governing Smart Contracts in Islamic Jurisprudence and Positive Law
Smart contracts are computer transaction protocols to enforce contract terms. There are two objectives for smart contracts; one that satisfies the usual terms of the contract such as terms and conditions of payments, the maintenance of confidentiality and completion of the contract, and the other one to minimize random and intentional exceptions and the need for trusted intermediaries. Smart contracts in their internal mode are merely programmed codes that are created to facilitate the original contracts and so they are not contracts but in the external model, they are agreements that are implicitly included in the original contracts and there are contracts. The contracts in the external model are binding pursuant to the article 10 of the Iranian Civil Code and also the powers to cancel the contracts are executed to them. However, some types of these powers such as delay in payment are not possible due to the nature of the contract. Nowadays, smart contracts have many obstetrical along the way of which one of the main issues that we can name is privacy in contracts.
تبلیغات
