آرشیو

آرشیو شماره ها:
۶۷

چکیده

با توجه به اصل اثر نسبی قرارداد و این که قرارداد اثباتاً یا نفیاً، حق یا تعهدی را نسبت به اشخاص ثالث جز در موارد استثنایی ایجاد نمی کند، این سؤال مطرح است که اگر نقض تعهد ناشی از قرارداد، زمینه ساز ورود زیان به اشخاص ثالث گردد، ایشان برای جلوگیری از بروز خسارت و یا مطالبه ی جبران خسارت به چه اقدام یا اقداماتی می توانند مبادرت نمایند؟ این جستار پس از بررسی فروض مختلف مسأله در این خصوص، به این نتیجه دست یافته است که در مواردی که تنها راه جلوگیری از ورود خسارت به اشخاص ثالث، الزام متعهد به اجرای قرارداد باشد، استفاده ی از این راه حل توسط ثالث با منعی روبرو نیست. به علاوه در صورت ورود زیان به ثالث، وی می تواند در صورت وجود شرایط لازم، از قواعدی چون غرور و تسبیب برای مطالبه ی خسارت از متعهد بهره گیرد.

The Sanction for Breach of Contractual Obligations in Detriment of Third Parties

According to the principle of privity of contract and that the contract does not establish any right or obligation with respect to third parties except in exceptional cases, this question arises that if breach of contractual obligation result in damages to the third parties what action or actions they can to do to prevent the losses or to claim compensation of damages? This study after analysis of different aspects about this issue, has achieved to this consequence that in cases that the sole solution for the prevention of damages to the third parties is binding the promisor to specific performance of contract, using such solution by the third party does not face any barrier. Moreover, in the case of occurrence of damages to the third party, he/she can exploit some rules such as deception and causation to claim the damages from the promisor. 

تبلیغات