تحلیل مضمون و اسناد «سیاست جایگزینی» پیام رسان های داخلی به جای تلگرام در ایران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مقاله حاضر با هدف فهم بیشتر سیاست گذاری فضای مجازی در نزد دستگاه فکری سیاست گذار کشور، به این سوال پاسخ می دهد که «سیاست جایگزینی» پیام رسان های اجتماعی داخلی به جای تلگرام در نظام سیاست گذاری و آرای سیاست گذاران ایرانی چه جایگاهی دارد؟ یافته های تحقیق نشان می دهد، سیاست «اخذ مجوز» پیام رسان های اجتماعی که در قانون مطبوعات و حوزه چندرسانه ای کشور حاکم است، در فضای مجازی نیز مطلوب نظام سیاست گذار است. در عمل نیز سیاست سلبی فیلترینگ و برنامه دولت برای خروج بخش دولت، آموزش و خدمات و کسب و کار از پیام رسان تلگرام و تشویق این بخش ها به فعالیت در یک پیام رسان داخلی، توسط سیاست گذاران طراحی و پیاده سازی شده است. حمایت و توسعه پیام رسان های داخلی به عنوان یک «سیاست حاکمیتی»، در قالب انواع حمایت های فنی، نهادی، زیرساختی، تعرفه ای و اعطای وام در راستای سیاست جایگزینی پیام رسان های داخلی مورد توجه نظام سیاست گذاری قرار گرفته است. به زعم سیاست گذاران، اجرای سیاست جایگزینی پیام رسان ها با پیامدهای ناخواسته ای هم چون رواج و عادی سازی استفاده از فیلترشکن ها و چالش های نهادی، فنی و اجتماعی همانند چالش اعتماد عمومی، حریم خصوصی، امنیت اطلاعات و مداخله گری مواجهه است که البته وزن هر چالش در بین هر یک از سیاست گذاران متفاوت است. واژگان کلیدی: سیاست گذاری رسانه های اجتماعی، سیاست جایگزینی، مداخله گری، پیام رسان های داخلی، پیام رسان تلگرام.content and Thematic analysis of the "substitution policy" of domestic messengers instead of Telegram in Iran
The writers of this paper aiming to further understanding of the policy making of virtual space in Iran attempt to address this question: what are the social and political meanings consequences of the policy of substituting Telegram messenger by local messenger applications in Iran”? Our investigative results indicate that the policy of “requesting permission” that is originally adopted by the Iranian Press law, is also an ideal end from the viewpoint of the policy making system in Iran. Indeed, the policy of filtering and the aim of the exit of government issues, education, and business services from Telegram, and shifting these activities towards one local application, is something that is planned and implemented by the Iranian policy makers. In addition, supporting and developing local messenger applications, framed by detersive technical, institutional, infrastructural, franchised, and loan granting, in accordance with the policy of localizing virtual space applications, are preferred and followed by the policy makers in the area of virtual space. From the viewpoints of the Iranian virtual space policy makers, the execution of localizing virtual space applications, is faced by some negative consequences, including the prevalence of the usage of anti-filters, and some very important problems, such as institutional, technical, and social challenges of public trust, private sphere, information security, and government intrusion , considering the point that the importance of each challenge is not the same among all the Iranian virtual space policy makers.
تبلیغات
