درآمدی بر قوم باستان شناسی کوچ روان قره داغ مرکزی آذربایجان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف از نگارش این مقاله بررسی مقدماتی منطقه قره داغ آذربایجان از سه منظر بوم شناختی، باستان شناختی و قوم شناختی است. این منطقه کوهستانی فاقد خاک زراعی غنی بوده و روستاهای کم جمعیت و اوباهای ایلات کوچ رو، تنها زمین سیمای آن محسوب می شوند. بررسی های باستان شناختی نیز نشان از فقر نسبی شواهد باستانی در دوره های ماقبل عصر آهن دارند. موضوع اصلی این مقاله، بررسی دلایل تداوم زندگی کوچ رو در این منطقه تا به امروز و نشان دادن پیوستگی های تاریخی و بوم شناختی آن است. در این مقاله نشان داده می شود که با توجه به شاخصه های محیطی و بوم شناختی حاکم بر منطقه قره داغ مرکزی، سنت های فرهنگی موجود در آن برای مدت بیش از سه هزار سال و با محوریت کوچ روی عمودی تداوم یافته است. فرض اصلی آن است که تداوم شرایط بوم شناختی و محیطی و محدودیت های خاص آن موجب این پایداری و استمرار فرهنگی بلند مدت شده است. روش اصلی مورد استفاده در این پژوهش قوم باستان شناسی است. بررسی های باستان شناختی و قوم شناختی قره داغ بار دیگر نقش بنیادین زیست بوم را در پایداری یا ناپایداری شیوه های گوناگون زیستی اجتماعات انسانی بازتاب می دهد. روشن است که زیست بوم هایی نظیر قره داغ مرکزی، هرگز مجال شکل گیری نظام های استقراری و حرکت به سوی پیچیدگی های اجتماعی و فرهنگی را به ساکنان خود نخواهند داد.An introduction to ethnoarchaeology of pastoralists, Central Qara Dagh, Azerbaijan
The paper is concerning preliminary survey of Qaradaq region of Eastern Azerbaijan in view of ecological, archaeological and ethnographic perspectives. The region under study is poor in fertile soil, underpopulated settlements and nomadic Ubas being its dominant landscape. Indeed, archaeological investigations show the lack of considerable archaeological records up to the Iron age. The main subject matter of the paper is to investigate primary reasons behind permanence of nomadic subsistence in the region up to now as well as its historical and ecological continuation. It has been shown that there is a permanence of cultural traditions for more than three thousand years on the basis of environmental and ecological factors along with the dominance of vertical pastoralism. The main hypothesis was that the endurance in ecological and environmental conditions as well as its particular limitations is the reason behind the permanence of long-term cultural traditions. Ethno-archaeology has been chosen to undertake such a research. archaeological and ethnographical investigations of Qaradaq has been shown once more the principal role of ecosystem in permanence or impermanence of different modes of human life and subsistence. It is clear that ecosystems such as Central Qaradaq in no way allow the formation of settlement systems and moving toward social and cultural complications to occur.
تبلیغات
