آرشیو

آرشیو شماره ها:
۲۶

چکیده

شناخت فضای ساخته شده توسط هر مردمی همان شناخت معماری آن ها است. از این رو پرسش از ویژگی های فضا و کیفیت ها و معانی ضمنی نهفته در آن همواره می تواند در مرکز پژوهش های معماری باشد. در این میان، «رویکرد به شناخت» پدیده فضای ساخته شده و نیز «ابزار شناخت» وجه تمایز میان پژوهش هایی از این دست و محل پرسش است. پدیده شناسی یکی از روش های معرفت شناسی در زمینه شناخت محسوسات است که در سده بیستم مطرح شد پدیده شناسی به مثابه روش و مجموعه وسایلی است که دست یابی شناخت به نحو انضمامی از هست بودن آدمیان را ممکن می سازد بدانسان که آدمی آن را (هست بودن خویش را) در خود احساس و ادراک کند. با توجه به بنا شدن روش پدیده شناسی بر تجربه فضای زیسته افراد در شناخت محسوسات، «ادراکات حسی» و «احساس» نقشی اساسی در این فرایند ایفا می کند. در این پژوهش تلاش شده است تا بر مبنای فلسفی پژوهش تفسیری و به روش کیفی با بهره گیری از طرح تحلیل گفتمان به پرسش های پژوهش پاسخ داده شود. نتیجه ها نشان می دهد که حضور در فضای مصنوع و درگیری کامل ادراکات حسی انسان با فضا و وجود عناصر معنابخش (داده های حسی) در آن، بستر ایجاد خاطرات فردی و جمعی را فراهم می کند، موجب به یادآوری کیفیت فضایی تجربه شده در زمان های آینده خواهد شد و آگاهی جمعی از کیفیت مد نظر را موجب می شود. هرچه کیفیت فضایی عمیق تر باشد، توان خیال پردازی افراد را بیش تر درگیر و آن ها را از طریق تخیلشان تسخیر خواهد کرد. این خیال پردازی و تخیل ناشی از تجربه فضای خاطره انگیز احساس در مکان بودگی، راحتی، آرامش و هویت مندی را هر چه بیش تر تقویت می کند و از این رو است که هنر معماری به ما هویت می دهد.

Investigation of “Senses & Emotion” Notions in Phenomenology of Built Spaces

Question of quantity and quality of built spaces and meanings and implications inherent them, have always at the forefront of architectural researches. Meanwhile, “approach to cognition” of the phenomenon of built space as well as “means of cognition” is the difference of researches and it is in question. One of the epistemology on recognition of objects which introduced in 20 th century and embraced all fields related to human life was phenomenology. Phenomenology is as a methodology and toolkit which makes possible to achieve recognition of “human being” in a concert way as human feels and perceives it. Since phenomenological method is based on lived experience of people, “senses and emotions” have a main role in this process. In this study, on the philosophical foundations of interpretative and qualitative study and by design discourse analysis approach, we have tried to find the answers of research questions. The results of the discussion show that the presence of human sensory perception in built spaces and total involvement with the space and the elements of creating meaning (as the sense data), provides the context of creation of individual and collective memories for people, as well as recalling spatiality of experienced spaces in future and collective consciousness of that quality. Deeper quality of those spaces engaged imagination of humans more and conquers them through their imagination. The fantasy and imagination of experience of evocative spaces, strengthens feeling of being in the place, welfare, comfortableness and identity and therefore, architecture gives us identity and it is the most important task of it.

تبلیغات