بررسی انسان شناختی فضای میانی در مسکن سنتی و معاصر شهر شیراز (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مسکن از جمله ابتدایی ترین و بااهمیت ترین نیازهای انسان است که می بایست مأمنی برای آرامش و آسایش ساکنین، فراتر از صرفاً یک سرپناه فراهم آورد. امروزه در ایران نگرش کمی نسبت به این امر مهم، سبب ایجاد بناهایی بدون طرح و برنامه ریزی و فاقد اصول لازم طراحی سکونتگاه هایی با کیفیت مطلوب و پاسخگو به ابعاد معنوی وجود انسان شده است. از جمله مواردی که در ساخت خانه های معاصر، مورد بی توجهی واقع شده، نقش و جایگاه فضای میانی در نواحی مسکونی است. از آنجا که خانه تصویرگر اصلی عرصه خصوصی انسان ها و در تقابل با آن، محیط عمومی فضایی متعلق به همگان است، ضرورت وجود فضای میانی به عنوان مرز میان محیط خصوصی و عمومی و در نقش پیونددهنده محیط درون و بیرون خانه آشکار می شود. در این پژوهش در ابتدا به تحقیق پیرامون فضای میانی پرداخته و در ادامه با مقایسه نقش آن در مسکن سنتی و معاصر ایران به پیامدهای حذف این فضا بر روی زندگی انسان ها اشاره شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که در معماری خانه های سنتی ایران، به واسطه تعریف صحیح فضای میانی پیوستگی فضایی میان بیرون و درون شکل گرفته است. در خانه های معاصر این فضا تعریف مشخصی نداشته و اهمیت فضایی، معنایی و کارکردی آن نادیده گرفته شده است. این رویداد منجر به از بین رفتن عوامل انسانی -محیطی همچون امنیت، حس قلمرو، حس تعلق و رضایت ساکنین و همچنین کاهش تعامل اجتماعی میان همسایگان و ایجاد ناهنجاری های اجتماعی در اکثر محیط های مسکونی معاصر شده است.An Anthropological Study of “In-between Space” in the Traditional and Contemporary Houses in Shiraz City
Relation between inside the dweling and outside environment is needed to be considered for human settelment planning and design.This process occurs at logical hierarchy between indoor and outdoor spaces. This relevance can be developed through the definition of In-between space. This is a transfer space between dwelling and street that include “semi public–private” territory at residential areas and have a connection role for indoor and outdoor spaces. In-between space is an important subject for dwelling design that eliminate it can arise many problems in residential enviroments. Therefore, in this research, investigating about In-between space and comparison the rule of it has been emphasized for traditional and contemporary dwelling. This study investigated that traditional housing of Iran have “In-between space” as a continuity space for indoor-outdoor spaces, while in contemporary housing there is no definition for it. At the same time ignoring “In-between space” lead to disappearance of safety, sense of territory, sense of belonging, resident satisfaction and as well as decrease in social interaction between neighbor of residential areas.
تبلیغات
