مقایسه تطبیقی میادین شهرهای ایتالیا و ایران به عنوان تجسم فضایی- کالبدی ساختارهای سیاسی- اجتماعی- مذهبی
آرشیو
چکیده
میدان در مفهوم واقعی آن فضای باز وسیعی است که معمولا بر اجتماعات مردمی و ساختارهای سیاسی- اجتماعی جامعه تأثیر مستقیم دارد. برای فهم مفهوم فضاهای شهری در شهرهای اروپا بایستی مفهوم آگورا در یونان باستان را جستجو کرد که نقش مهمی در تنظیم روابط نهادهای مختلف شهری از جمله مذهب، سیاست، اجتماع و تجارت در شهرهای آن دوره داشته است. دوره مهم تاریخی آن را در تکامل میدان های سده 11 و 12 میلادی در ایتالیا باید دانست که بر پایه فورم های رومی شکل گرفته است، در این دوره ابتدا با انحصار طلبی اشراف و کلیسا این فضاهای عمومی شکل گرفته اند که تأثیر مستقیم نهاد قدرت بر ساختارهای میدان را در ذات خود نشان می دهد، اما به تدریج با تشکیل دولت، قدرت اشراف و کلیسا کاهش یافت و مکان های عمومی و میادین برای مردم به عنوان ساختار نهاد اجتماعی شکل پیدا کردند، دادگاه، دفاتر شورای شهر و بازارها در کنار آنها ساخته شده اند که نقش میدان های اروپایی را دموکراتیک کردند، در قرن های بعدی نیز شهرهای جدیدی ظهور کردند که میدان ها با کاربری های گوناگون نقش اصلی در شکل گیری آنها داشته اند. به موازات این فضاها در شهرهای یونانی و رومی، در ایران نیز در دوران های گوناگون سلسله مراتب فضایی برای شهروندان وجود داشته است که بعد از ورود اسلام به شهرها، میدان ها به عنوان مرکز تجمعات شهری و نهاد اقتصادی شکل پیدا کردند و بعد از قدرت گرفتن نهادهای سیاسی، میادین مراکزی برای نمایش قدرت شاهان و حاکمان بوده است. هدف اصلی این پژوهش مقایسه نهادی بین میادین ایرانی (دوره سلجوقیان، تیموریان، صفویه) و ایتالیایی (دوره باروک، رنسانس، گوتیک) در بین قرن های 12 تا 18 میلادی می باشد که این مقایسه بین 11 نمونه از مهمترین و مطرح ترین میدان ها صورت گرفته است، این تحقیق به دنبال پاسخگویی به این سؤال است که (تفاوت و شباهت نهادی میان میدان های ایرانی و اروپایی شامل چه مواردی می باشد؟) همچنین مدل نظری و چارچوب اصلی پژوهش بر اساس مطالعات اسنادی استخراج شده است که از نظر افرادی مهم چون وبر برای رسیدن به آن استفاده شده است که بدنه اصلی نظری شامل نهاد اقتصادی، محلی، مذهبی، اجتماعی و سیاسی (سیاسی با تأکید بر نفع مردم، سیاسی با تأکید بر قدرت شاه( می باشد و بر اساس آن میدان ها باهم مقایسه شده اند. نتیجه و یافته های تحقیق نشان دهنده وجود عنصر مذهب به صورت مشترک و تأثیرگذار در میدان های ایرانی (مسجد) و ایتالیایی (کلیسا) می باشد، همچنین رابطه مؤثری میان نهادهای اقتصادی و بازار، اجتماع و محله در هر دو زمینه مشاهده می شود، میدان ها اروپایی در دوران رنسانس نقش تجاری قوی داشته اند و نهادهای محلی نیز عنصر مؤثری بوده اند و همچنین میدان های ایرانی دارای نقش سیاسی (با تأکید بر قدرت شاه) بوده اند در حالی که میدان های اروپایی وجود نهادهای سیاسی (سیاسی با تأکید بر نفع مردم) نشان مشارکت و اهمیت جامعه مدنی و شهروندان بوده است.Comparative comparison of the squares of Italian and Iranian cities as spatial-physical embodiment of politicalsocial-religious structures
In its true sense, the square is a vast open space that usually has a direct impact on public gatherings and the political-social structures of society. To understand the concept of urban spaces in European cities, one should look for the concept of Agora in ancient Greece, which played an important role in regulating the relations of various urban institutions such as religion, politics, society, and commerce in the cities of that period. Its important historical period in the evolution of the squares of the 11th and 12th centuries in Italy should be known as being formed on the basis of Roman forms. In this period, these public spaces were formed by the monopoly of the aristocracy and the church, which had the direct effect of the institution of power on It shows the structures of the square in its essence, but gradually with the formation of the government, the power of the aristocracy and the church decreased and public places and squares were formed for the people as a social institution structure, the court, city council offices and markets were built next to them. have democratized the role of European squares, in the following centuries, new cities appeared in which squares with various uses played a major role in their formation. Parallel to these spaces in Greek and Roman cities, in Iran, there have been spatial hierarchies for citizens in different eras. Taking the political institutions of the squares has been a center for displaying the power of kings and rulers. The main purpose of this research is the institutional comparison between Iranian (Seljukian, Timurian, Safavid) and Italian (Baroque, Renaissance, Gothic) squares between the 12th and 18th centuries, and this comparison is between 11 examples of the most important and prominent squares. has been done, this research seeks to answer the question that (what are the institutional differences and similarities between Iranian and European fields?) Also, the theoretical model and the main framework of the research have been extracted based on documentary studies, which are the main theoretical body It includes economic, local, religious, social, and political institutions (political with emphasis on the benefit of the people, political with emphasis on the power of the king) and based on that, the fields have been compared. The results and findings of the research show the presence of an element of religion in a common and effective way in Iranian (mosque) and Italian (church) squares, European squares had a strong commercial role during the Renaissance, and local institutions were also an effective element and Such Iranian squares have had a political role (with an emphasis on the power of the king), while European squares have shown the presence of political institutions (political with an emphasis on the benefit of the people) and the .importance of civil society and citizens.
تبلیغات
