امکان سنجی تهیه طرح های سیال شهری در برنامه ریزی کلان شهرها (مطالعه موردی: کلان شهر تبریز) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
امروزه روش شناسی تهیه طرح های شهری در کشورهای توسعه یافته عمدتاً مبتنی بر طرح های سیال شهری است. دشواری پیش بینی آینده ایجاب می کند برنامه ریزی شهری حالتی انعطاف پذیر داشته باشد در این راستا طرح سیال شهری در فرایند نظام برنامه ریزی شهری ایران مطرح گردیده است. در کلان شهر تبریز مانند کلان شهرهای دیگر ایران طرح ایستا (جامع) دیگر پاسخگوی نیازهای شهری نیست و طرح توسعه این کلان شهر باید به سمت پویایی و انعطاف پذیری گام بردارد. هدف این پژوهش امکان سنجی طرح سیال شهری در برنامه ریزی کلان شهر تبریز است. در این راستا فرض اصلی تحقیق بر این است که رویکرد سیال شهری در تهیه طرح توسعه کلان شهر تبریز از نظر قوانین شهرسازی، نظام و ساختار مدیریتی (متمرکز) و عوامل مالی امکان پذیر است. برای انجام پژوهش از روش تحلیلی و توصیفی استفاده شده است. در ابتدا از روش SWOT برای بررسی وضعیت فعلی توسعه کلان شهر تبریز و برای اطمینان از صحت موقعیت به دست آمده از روش سوات، از مدل SPACE استفاده شده است. در نهایت برای اولویت بندی استراتژیهای حاصل از این دو مدل از مدل QSPM استفاده شده است. بر اساس الویت بندی طرح سیال شهری مناسب ترین رویکرد توسعه کلان شهر تبریز است. در نهایت با مدلBSC (کارت امتیازی متوازن) به امکان سنجی طرح سیال در کلان شهر تبریز پرداخته شده که نتایج نشان می دهد که در شرایط فعلی کلان شهر تبریز زمینه ها و آمادگی کامل برای بکارگیری رویکرد سیال وجود ندارد و طبق میانگین چهار وجه کارت امتیازی متوازن فقط 39.86 درصد آمادگی بکارگیری این رویکرد وجود دارد. بزرگترین مانع در زمینه هدایت توسعه کلان شهر تبریز با رویکرد سیال فرایند داخلی سازمان است و وجه مالی با40درصد کارایی دومین مانع و وجه نوآوری و یادگیری با 44.44 درصد سومین مانع به کارگیری رویکرد سیال هستند و فقط وجه شهروندی با 75 درصد وضعیت مطلوبی در به کارگیری رویکرد سیال شهری دارد.Feasibility of Urban Fluid Plans In Planning Metropolises (A Case Study of Tabriz Metropolitan Area)
Nowadays, the methodology of urban plans preparation in developed countries is often based on urban fluid plans. In Tabriz metropolis like other cities of Iran, the static plan (general), no longer can satisfy the urban demands and the developmental plan of this metropolis has to step towards dynamics and flexibility The present research aims to evaluate the feasibility of urban fluid plan in Tabriz planning. In this course, the main assumption of the research is based on the urban fluid approach in preparation of Tabriz development plan in terms of the feasibility of urbanism rules, management system (concentrated) and financial factors. At first, the SWOT method has been utilized to review the current situation of development in Tabriz and in order to assure the accuracy of the obtained situation, the SWOT method from SPACE model has been used. Finally, in order to prioritize the strategies of such two models, the QSPM model was used. It was found that the urban fluid plan is the most suitable plan for Tabriz. Finally, through BSC model (Balanced Score Cart), the feasibility of fluid plan in Tabriz metropolis was evaluated which its results show that in the current situations of Tabriz, there are no fields of general provision to utilize the fluid approach, and based on average of four balanced score cart, only there is 39.86 percent provision for the utilization of the given approach. The major obstacle in the development of Tabriz with fluid approach was the inner procedure of the organization, and financial dimension with 40 percent efficiency as the second obstacle and innovation and learning dimension with 44.44 percent is the third obstacle of fluid approach and only, citizenship dimension with 75 percent has the optimum situation in utilization of urban fluid approach.
تبلیغات
