ارائه مدل پیش بینی خودپنداره بر اساس مشکلات رفتاری-هیجانی با میانجی گری مهارت های زندگی در دانش آموزان دوره ابتدایی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مقدمه: بررسی مشکلات هیجانی و رفتاری دانش آموزان از طریق مهارت های زندگی در دوره ابتدایی که مهمترین دوران شکل گیری شخصیت می باشد، می تواند نقش مهمی در آماده کردن برای زندگی در مراحل بعدی زندگی داشته باشد. بنابراین، هدف پژوهش حاضر ت ارائه مدلی بدر جهت پیش بینی خودپنداره بر اساس مشکلات رفتاری-هیجانی با میانجی گری مهارت های زندگی در دانش آموزان دوره ابتدایی می باشد. روش: روش توصیفی-همبستگی و گردآوری داده ها به صورت میدانی و از لحاظ نتایج، کاربردی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی مدارس شهر تهران که با توجه به جدول حجم نمونه جدول مورگان 253 نفر به صورت به صورت تصادفی انتخاب و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای جمع داده ها از مقیاس های خودپنداره یی یسن چن (2004)، پرسشنامه مشکلات رفتاری-هیجانی سیاتل (1999)، پرسشنامه مهارت های زندگی ساعتچی و همکاران (1389) استفاده شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون های آمار توصیفی، جدول ماتریس همبستگی، رگرسیون و تحلیل مسیر و نرم افزار SPSS نسخه 25 و نرم افزار Amos تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد مدل پیش بینی خودپنداره بر اساس مشکلات رفتاری-هیجانی با میانجی گری مهارت های زندگی در دانش آموزان دوره ابتدایی از برازش مناسبی برخودار است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست از تحقیق می توان گفت که خودپنداره بر اساس مشکلات رفتاری_ هیجانی با میانجی گری مهارت-های زندگی اثر مثبت معنی داری دارد که از همان انتدای زندگی می باید توسط والدین و مربیان مورد توجه قرار گیرد.Developing the Prediction Model of Self-Concept Prediction based on Behavioral-Emotional Problems Mediated by Life Skills in Elementary School Students
Introduction: Studying students' emotional and behavioral problems through life skills in the elementary school, which is the most important period of personality formation, can play an important role in preparing for life in later life. Therefore, the purpose of this study is to develop a model of structural equations for self-concept prediction based on behavioral-emotional problems mediated by life skills in elementary school students. Method: The method was descriptive-correlation and data collection was field and applied in terms of results. The statistical population includes all primary school students in Tehran, which was analyzed according to Morgan sample size table of 253 people. For data collection, Yessen Chen (2004) self-concept scales, Seattle Behavioral-Emotional Problems Questionnaire (1999), Saatchi et al.'s Life Skills Questionnaire (2010) were used. And were analyzed using correlation matrix, regression and path analysis tests. It should be noted that in this study, SPSS software version 25 and Amos software were used. Results: The results show that the self-concept predictive model based on behavioral-emotional problems of elementary school students, the self-concept predictive model based on life skills of elementary school students, the behavioral-emotional problem model on elementary school life skills and the self-concept predictive model Based on behavioral-emotional problems mediated by life skills in elementary school students have a good fit. Conclusion: It can be said that self-concept based on behavioral-emotional problems mediated by life skills has a significant positive effect that should be considered by psychologists.
تبلیغات
