پدیده ترک تحصیل به عنوان فرایندی در نظر گرفته می شود که توسط عوامل مختلف ایجاد می شود. این مطالعه با هدف ساختار عاملی و ویژگی های روان سنجی پرسشنامه خطر ترک تحصیل در دوران همه گیری کووید- 19 انجام شد. پژوهش در قالب یک طرح پژوهش همبستگی انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه استان لرستان در نیمسال دوم سال تحصیلی 1400-1399 تشکیل می دهند. نمونه این پژوهش 400 نفر از دانش آموزان مقطع متوسطه استان لرستان بود که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و به پرسشنامه خطر ترک تحصیل و همکاران (2015)، پرسشنامه ترک تحصیل (1997)، درگیری تحصیلی (2013) پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل عاملی تأییدی، ضریب آلفای کرونباخ و همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزار SPSS-26 و AMOS-24 استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که پرسشنامه از ده عامل اشباع شده و از شاخص های برازش مناسبی برخوردار است. در تحلیل عاملی تأییدی از 48 گویه پرسشنامه 45 گویه تأیید شد. ضریب آلفای کرونباخ برای هر یک از خرده مقیاس های رضایت از زندگی مدرسه 86/0، وابستگی به گوشی هوشمند 83/0، علاقه به یادگیری 89/0، استرس مدرسه 82/0، نگرش نسبت به زندگی تحصیلی 73/0، روابط با همسالان 72/0، بی علاقگی والدین 87/0، اضطراب پیشرفت تحصیلی 78/0، رضایت زندگی 87/0 و اراده برای فارغ التحصیلی 71/0 به دست آمد که در سطح قابل قبول بودند. نسخه فارسی پرسشنامه خطر ترک تحصیل دانش آموزان در جامعه دانش آموزان، از خصوصیات روان سنجی قابل قبولی برخوردار است و می توان از آن به عنوان ابزاری معتبر در پژوهش های روان شناختی استفاده کرد. مقیاس خطر در ترک تحصیل نوجوانان که از طریق این مطالعه ویژگی های روان سنجی آن بررسی شد، انتظار می رود که از ترک تحصیل در دانش آموزان جلوگیری کند.
