این پژوهش با هدف بررسی شرایط علّی، راهبردهای کنش و کنش متقابل برای تحقق کارآفرینی و شکل گیری عمل کارآفرینانه در تجاربِ زیسته بنیان گذاران شرکت های دانش بنیان انجام شده است. مقصود از عمل کارآفرینانه، کنشی در جهت کارآفرینی است. روش تحقیق نظریه زمینه ای و تجزیه و تحلیل داده ها کیفی بود. جامعه مطالعه شده 53 کارآفرین مشهد بودند که مصاحبه عمیق با 20 نفر انجام گرفت. تعیین کننده حجم نمونه، اشباع نظری و روش نمونه یابی بیشترین تفاوت بین مشارکت کننده ها بوده است. مقوله محوری براساس یافته های بخش شرایط علّی، بازاندیشی هویت شخصی با شش زیرمقوله تنوع روش های عمل کارآفرین، رسیدن به آگاهی، بازپرسی از خود، تصمیم گیری معطوف به آینده، تبادل اندیشه و کنش (رفت و برگشت بین اندیشه و عمل) و شیوه های جدید تفکر و زندگی حاصل شد. هویت کارآفرین یک امر «داده شده» نیست؛ بلکه به طور مرتب ساخته می شود. بازاندیشی یعنی افراد پیوسته فعالیت های خود را بازسنجی می کنند. ویژگی ها و اقدامات فرد توسط داده ها و اطلاعات تازه، مدام بازنگری می شود و به گونه اساسی اصلاح و دگرگون می شود. در راهبردهای کنش و کنش ﻣﺘﻘﺎﺑﻞِ کارآفرینان، ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ، اداره کﺮدن، اﻧﺘﻘﺎل دادن ﻳﺎ ﭘﺎﺳﺦ دادن ﺑﻪ ﭘﺪﻳﺪه ها ﺗﺤﺖ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺧﺎﺻﻲ از ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪه از ﺳﻮی کﻨﺸﮕﺮان ﺗﺪﺑﻴﺮ ﻣﻲﺷﻮد و براساس یافته های این تحقیق کیفی، کارآفرینان با اشتیاق کارآفرینانه، مهارت دیدن اثربخش، شنیدن اثربخش، مهارت حل مسئله و با تغییر در شیوه مدیریت در واکنش به شرایط به وجودآمده موفقیت را طی می کنند.
