پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان اثربخشی آموزش برنامه کاربرد عملی مهارت های رابطه صمیمانه بر سبک های ارتباطی و ابرازگری هیجان زنان دارای نارضایتمندی زناشویی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه زنان متاهل دارای نارضایتی زناشویی می باشد که در سال 1399 به مراکز مشاوره شهر اهواز مراجعه نمودند. در این پژوهش، 30 زن متأهل به شیوه ی نمونه گیری هدفمند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. طرح پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. از پرسشنامه های الگوهای ارتباطی کریستنس و سالاوی (1991)، شاخص رضایت زناشویی چونگ و هادسون (1982) و پرسشنامه ابرازگری هیجان کینگ و امونز (1990) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. گروه آزمایش، بسته آموزشی را طی 9 جلسه ی 120 دقیقه ای دریافت کرد و گروه کنترل مداخله ای را دریافت نکرد. برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چندمتغیری و تک متغیری استفاده شد. نتایج نشان داد برنامه آموزش کاربرد عملی مهارت های رابطه صمیمانه بر بهبود سبک های ارتباطی و ابراز هیجان زنان دارای نارضایتمندی زناشویی اثربخش است.