سراج الدین حسینی اورنگ آبادی، عارف و شاعر قرن دوازدهم هجری در حیدرآباد دکن، مجموعه ای مشتمل بر 4322 بیتِ منتخب، از 704 شاعر فارسی سرا، خصوصاً شعرای سبک هندی را فراهم آورده که به نام هایی چون منتخب دیوان ها ، دیوان منتخب ، مجموعه شعرا و مجمع الشعرا موسوم بوده است. نسخه منحصربه فرد این اثر در ایران، به شماره 86 در کتابخانه مینوی و نسخه عکسی آن به شماره 2800 در مرکز احیای میراث اسلامی نگهداری می شود. آن گونه که از یادداشت مرحوم مینوی در آغاز نسخه برمی آید، نام سفینه المفردات را ایشان روی این مجموعه گذاشته اند. در مقاله حاضر، این نسخه معرفی و بررسی شده و با توجه به نتایج مقایسه برخی ابیات آن با دواوین شعرا یا تذکره ها، بر ضرورت تصحیح این مجموعه تأکید شده است.