این مقاله با بهره گیری از روش پیمایشی به بررسی رفتار محیط زیستی دانشجویان دانشگاه شیراز و رابطه آن با نگرانی محیط زیستی، استفاده از منابع اطلاعاتی آگاهی محیط زیستی و برخی متغیرهای جمعیت شناختی پرداخته است. جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشگاه شیراز بوده اند که تعداد 400 نفر به عنوان حجم نمونه تعیین و با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای متناسب با حجم نمونه ها انتخاب شدند. متغیر رفتار محیط زیستی با استفاده از مقیاس رفتار محیط زیستی بکار گرفته شده توسط میرفردی و همکاران (Mirfardi et al., 2017)، متغیر منابع اطلاعاتی آگاهی محیط زیستی با استفاده از مقیاس منابع اطلاعاتی آگاهی محیط زیستی بکار گرفته شده توسط پازوکی نژاد و صالحی (Pazokinejad & Salehi.,2014) و متغیر نگرانی محیط زیستی با استفاده از مقیاس محقق ساخته سنجیده شدند. برای تعیین اعتبار پرسشنامه از اعتبار سازه و صوری استفاده شده است . برای تعیین پایایی مقیاس رفتار محیط زیستی و نگرانی محیط زیستی، از هماهنگی درونی ابزار به روش آلفای کرونباخ استفاده شده است که مقدار آن برای رفتار محیط زیستی برابر با 55/0، منابع اطلاعاتی آگاهی محیط زیستی برابر با 68/0 و برای نگرانی محیط زیستی برابر با 74/0 بوده است. داده های پرسشنامه به وسیله نرم افزار SPSS تجزیه وتحلیل شد. یافته های تحقیق نشان داد که متغیر وابسته (رفتار محیط زیستی) با متغیرهای نگرانی محیط زیستی، منابع اطلاعاتی آگاهی محیط زیستی و سن در سطح 99 درصد رابطه مستقیم و معناداری دارد. همچنین رفتار محیط زیستی زنان و مردان در سطح 95 درصد دارای تفاوت معناداری بود. نتیجه اینکه نگرانی محیط زیستی و سن افراد، نقش مهمی در رفتار محیط زیستی دارند.
