هدف این پژوهش تعیین روابط علّی فرآیندهای شناختی و عاطفی تمایل به تغییر با مؤلفه های مدل تعهد ورزشی در ورزشکاران بود. به این منظور، 370 ورزشکار دانشجوی رشته تربیت بدنی (184 مرد و 186 زن) با روش تصادفی طبقه ای ساده از دانشگاه های آزاد اسلامی شهر تهران نمونه گیری شدند و پرسش نامه های پژوهش را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری در سطح اطمینان 95 درصد تحلیل شدند. نتایج نشان داد ادراک تغییر با افزایش ایده های غیرمنطقی و متعاقباً افزایش هیجانات منفی، بر کاهش تمایل به تغییر اثرگذار است. همچنین، تمایل به تغییر به طور مستقیم و نیز از مسیر کاهش لذت ورزشی و فرصت های مشارکت و نیز افزایش جایگزین های مشارکت اثر معناداری بر تعهد ورزشی داشتند. یافته ها با تأکید بر ساز و کار شکل گیری تعهد ورزشی در موقعیت های متقتضی تغییر مورد بحث قرار می گیرد.
