ایجاد یک محیط سالم در نواحی روستایی یکی از مهم ترین مسائل محیطی است که نه تنها در سیاست های توسعه ی روستایی، بلکه در سیاست های سرزمینی نیز اهمیت فراوانی دارد. در این راستا، لزوم توجه به الگویی از سکونتگاه زیستی که از پایداری لازم در توسعه برخوردار باشد. هدف اصلی پژوهش حاضر، تحلیل تأثیر پایشگری محیطی و برنامه ریزی بازاریابی بر بهره وری بازاریابی مقاصد گردشگری روستایی در کشور بوده است. همچنین، این پژوهش بررسی می کند که برنامه ریزی عملیاتی چه نقشی در تقویت یا تضعیف این رابطه ایفا می کنند. پارادایم این پژوهش اثبات باوری، رویکرد آن قیاسی و استراتژی آن پیمایش است. بر این اساس و پس از مرور ادبیات و طراحی مدل مفهومی، پرسشنامه ای مشتمل بر 41 پرسش به نمونه آماری متشکل از 195 آژانس مسافرتی در تهران ارائه شد که میانگین نظرات آن ها مورد تحلیل قرار گرفت. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه بر اساس نظر متخصصان و استفاده از پرسشنامه استاندارد و روایی سازه نیز بر اساس تحلیل عاملی تأییدی تأیید شد. پایایی از مجرای آزمون های آلفای کرونباخ، پایایی مرکب و میانگین واریانس تأیید شد. سپس داده های به کمک نرم افزار اسمارت پی ال اس و از طریق ماتریس همبستگی، آزمون معادلات ساختاری و آزمون برازش مدل مورد تحلیل قرار گرفت. درنهایت مشخص شد که پایشگری محیطی بر برنامه ریزی بازاریابی تأثیر مثبت و معنی داری دارد. برنامه ریزی بازاریابی بر بهره وری بازاریابی مقاصد گردشگری روستایی تأثیر مثبت و معنی داری دارد.
