در این مقاله براساس رویکرد سه وجهی به جامعه شناسی اسلامی، به بیان جامعه شناسی خانواده می پردازیم. در رویکرد سه وجهی با استعانت از اندیشه هستی شناسانه شهید مطهری درباره رابطه فرد و جامعه و از دیدگاه فلسفه شدن و یا فلسفه چگونگی ارائه شده توسط مرحوم آیت الله سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به ارائه نظریه ای مبادرت ورزیدیم. در این نظریه گفته می شود که فرد و جمع و رابطه در تشکلات اجتماعی همه ذی اثر یا فاعل هستند؛ به عبارت دیگر، هر تشکل اجتماعی از تقوم این سه با یکدیگر شکل می گیرد. در این مقاله بر اساس رویکرد سه وجهی، درباره جامعه شناسی خانواده به نظریه پردازی خواهیم پرداخت و الگویی برای توصیف، تبیین و تحلیل خانواده به دست خواهیم داد. اجمالاً می توان گفت که در خانواده سه نوع فرد ایفای نقش می کنند: پدر، مادر و فرزند یا فرزندان. این افراد در زمینه اجتماعی با سه زیرنظام سیاست، فرهنگ و اقتصاد عمل می کنند و نوع موضع گیری آن ها (رابطه) درمقابل این زمینه ازطریق گرایش، بینش و دانش فرهنگی در اخلاق، اعتقاد و رفتارشان انعکاس می یابد. در بررسی هریک از این سه بخش به 27 عامل تشکیل دهنده در جامعه شناسی خانواده دست می یابیم. برای مطالعه هر خانواده به صورت موردی می باید 27 عامل هر سه بخش را شناسایی کنیم. برای عملیاتی شدن این نظریه به عنوان نمونه به الگوی خانواده در دو فرهنگ دوره قاجار و دوران حاضر اشاراتی خواهیم داشت.