نظریه علم دینی با رویکرد توحیدی از منظر استاد مطهری

چکیده

اسلام دین توحید است و قرآن کریم با تأکید فراوان بر توحید، نقطه مقابل آن یعنی شرک را به شدت تخطئه کرده است. نظر به این اهمیت و اینکه معمولاً شرک، صرفاً به معنای بت پرستی فهمیده می شود، این مقاله تلاشی است برای بازتعریف توحید و شرک. از نظر قرآن و روایات، تمام ابعاد زندگی انسان، ازجمله عرصه ی علم و دانش، می تواند مصداقی از حیات موحدانه یا مشرکانه باشد. در این مقاله با استفاده از اندیشه و آثار استاد مرتضی مطهری، نشان داده ایم چگونه توحید و شرک در علم تأثیر می گذارند. به این منظور پس از تعریف مفاهیم اصلی تحقیق، چهار شاخص برای توحید و شرک ارائه شده که عبارت اند از: از اویی تکوینی (أَللّهُ خالِقُ کُلِّ شَی ء)، به سوی اویی تکوینی (الا اِلَی اللهِ تَصیرُ الأُمور)، از اویی تشریعی (اِن الحُکمُ اِلا للهِ)، به سوی اویی تشریعی (اَلا للهِ الدینُ الخالِص). برای بیان تفصیلی تر به مصادیقی از تفکر مشرکانه اشاره شده، پدیده هایی مانند مادیگرایی، ثنویت، انکار قیامت، پیروی از هوا و هوس شخصی، لیبرالیسم فرهنگی، دموکراسی، لذت گرایی، و ارزش های یک بعدی.