ژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت خستگی هیجانی و هراس اجتماعی ناشی از شیوع ویروس کویید-19 در میان ورزشکاران حرفه ای (نمونه موردی: رشته دو و میدانی) انجام گردید. روش پژوهش توصیفیو جامعه آماری شامل تمامی ورزشکاران حرفه ای دو و میدانی زن و مرد ایران در رده سنی بزرگسالان بود. ابزار پژوهش شامل دو پرسش نامه خستگیهیجانی چن و همکاران (2019) و هراس اجتماعی کانور و همکاران (2000) بود. روایی این پرسش نامه با بررسی نظرات خبرگان و پایایی این پرسش نامه با توجه به محاسبه آلفای کرونباخ مورد بررسی و تأیید قرار گرفت. نتایج نشان داد میزان خستگی هیجانی ناشی از شیوع ویروس کویید-19 در میان نمونه های پژوهش در وضعیت بالا قرار دارد (41/3= نمره کلی). نتایج همچنین نشان داد میزان هراس اجتماعی ناشی از ویروس کویید-19 در نمونه های پژوهش در وضعیت هراس اجتماعی شدید قرار دارد (2/53=نمره کلی). نتایج همچنین نشان داد بین وضعیت خستگی هیجانی و هراس اجتماعی ناشی از شیوع ویروس کویید-19 پیرامون ویژگی های جمعیت شناختی تفاوت معناداری وجود دارد.
