تحلیل جریانات نقدی و سرمایه گذاری در شرکتها، مورد علاقه سرمایهگذاران بوده و به تبع آن عوامل تاثیرگذار بر آنها حائز اهمیت است. هدف این پژوهش، ارائه شواهد تجربی از تأثیر محافظهکاری شرطی بر رابطه بین حساسیت جریانهای نقدی و سرمایه<sub></sub>گذاری است و اینکه آیا شدت تأثیر در شرکتهای با هزینه نمایندگی بالا نسبت به شرکتهای با هزینه نمایندگی پایینتر، قویتر است یا خیر. جامعه این پژوهش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بوده است که بر مبنای آن نمونهای شامل151 شرکت در بازه زمانی 1387 تا 1397 انتخاب گردید و مورد مطالعه قرار گرفت. با استفاده از روش رگرسیون چندگانه با دادههای تابلویی و تلفیقی و به کمک نرم افزار استتا فرضیههای پژوهش مورد آزمون قرارگرفت. نتایج نشان میدهد محافظه کاری شرطی سبب کاهش شدت تاثیر جریانهای نقدی بر سرمایهگذاری می شود. همچنین محافظهکاری شرطی، شدت تأثیر این رابطه را در شرکتهای با هزینه نمایندگی بالا، بیشتر کاهش میدهد. همچنین یافتهها حاکی از آن است که قدرت تبیین بر اساس گشتاورهای تعمیمیافته بیشتر از روش حداقل مربعات معمولی است. این یافتهها میتواند در تصمیم گیریهای سرمایه گذاران به منظور تحلیل جریانات نقدی شرکتها مد نظر قرار گیرد.
