رابطه باورهای مذهبی و رضایت از زندگی در میان پرستاران

چکیده

این پژوهش با هدف بررسی رابطه باورهای مذهبی (اعتقادی و عاطفی) و رضایت از زندگی پرستاران بیمارستانهای شهر نجف آباد به انجام رسید. جامعه ی آماری شامل 270 نفر از کارکنان پرستاری سازمان های مذکور بود، که از بین آنها 182 نفر به صورت در دسترس بعنوان نمونه انتخاب شدند. روش پژوهش توصیفی- همبستگی و ابزارهای پژووهش شامل، پرسشنامه دینداری مسلمانان سراج زاده (1377) و مقیاس رضایت از زندگی داینر و همکاران (1985) بود. داده ها، با استفاده از روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره مورد تحلیل قرار گرفت و نتایج نشان دادند که بعد عاطفی باورهای مذهبی دارای همبستگی معنادار با رضایت از زندگی است (01/0p≤) و همچنین باورهای مذهبی عاطفی، توانست تا 3/11 درصد از واریانس رضایت از زندگی پرستاران را پیش بینی نماید. در نتیجه میتوان از طریق تقویت باورهای مذهبی عاطفی، سطح رضایت از زندگی را افزایش داد.