آنچه ازدید عامه مردم و از نگاه طبقات مختلف اجتماعی، دراعصار پیشین، نسبت به زن ومنزلت انسانی و اجتماعی او مطرح بوده و تا اعصار بعد و روزگار ما استمرار یافته است، چنانکه او را حسب مستندات دینی، باورها و اعتقادات آیینی، از حیث خلقت شان، اعتبار ذاتی، قابلیت ها و توانمندی ها، کمتر از مردان دیده اند. در این میان عامل عمده و اثر گذار در ایجاد و تسری این طرز تلقی، نوع نگاهی است که حسب باورهای دینی ایجاد شده است. اما این نگاه متفاوت، بر خلاف آنچه در متون و منابع اصلی اسلام از جمله قران و سیره نبوی آمده از سایر ادیان و آیین ها حاصل گردیده و از مجموع آن استنادات که مسبب خوار داشت زنان بوده و هست به "اسراییلیات" تعبیرمی شود. اسراییلیات مجموعه اخبار، رویداد ها وروایاتی است که به حق یا به جعل، در کتب ومنابع اسراییلی تجمع یافت وحسب مقتضیات وضرورت هایی که به کار مفسران و بزرگان اهل علم و ادب وعرفان دراسلام و ایران می آمده است، به میان مطالعات و مکتوبات ایشان راه یافته وبه لحاظ مشابهت ها وتجانسی که میان بعضی آیات و احادیث با آنچه دراسراییلیات بوده، و هم به لحاظ فقدان توضیح و تشریح کافی این روایات و آیات و یا فقر علم واطلاع کافی وکامل مفسرین ومولفین، دستمایه مناسبی در توضیح و تفسیر بعضی آیات قرانی و احادیث نبوی شده است وبازتاب وتبعات روشنی درآراءوآثار بزرگان دینی،عرفانی و ادبی، در تمام طول تاریخ ایران بعداز اسلام برجای گذاشته است. پژوهش حاضر بر آن است تا با استفاده از منابع اصلی مربوط در این حوزه، این پدیده را به روش استقرایی و در بستری تاریخی استدلال نماید.